Ze runde een café en was een van de eerste vrouwen die pijp rookte in ons dorp. Op het schap voor haar lag naast elk glas bier een pakje shag en tientallen halfvolle asbakken. Ze bezat de gave dat ze kon praten zonder de pijp uit haar mond te nemen. In die dagen was het vanzelfsprekend dat je rookte.

Mijn ma zei ,in het midden van die roerige zestiger jaren, tegen buurvrouw Tiemes: ” de leu die met doet aan de carnaval bint nie goed wies. Moj die dansmarietjes zien met dat koale weer danst ze op de stroat met de blote billen. En die vrijgezellen maar gloep’n.