Dorpsproat

Het was op een donkere warme meiavond en overal om ons heen geurde het naar bloemen in de zoete donkere zachte lucht. De lantaarns waren aan de Hannekerveldweg al aangestoken en straalden een roodachtig goudgele gloed door de bomen.

Het gedicht ‘De Kreeft’ door Sietse Smit.

Het gedicht ‘De Rups’ door Sietse Smit.

Op een zonnige middag zaten de bejaarde broers Koopman achter hun café de overgaande wolken  te analyseren.   `Den wolk get volgens mie noar Oostenriek op an`

Het gedicht ‘Twee veldmoez'n’ door Sietse Smit.

Het gedicht ‘De tandem.’ door Sietse Smit.

Als toentertijd het donker als een deken over onze wijk viel, en de straatlantaarns hun nevelige gloed over de lege straten lieten schijnen, vulden we de avonden in met spelletjes. Met zijn drieën zaten we aan de keukentafel. Pa dommelde , dan weer slapend in, in zijn divastoel die naast de kolenkachel stond.

Het gedicht ‘Koekoek’ door Sietse Smit.

Het gedicht ‘Wensen’ door Sietse Smit.