De afgelopen weken werd in De Lutte het 54ste gala van CV de Bosdûvelkes gehouden. Residentie De Vereeniging was hiervoor wederom omgetoverd tot een prachtig aangeklede feestzaal in jungle-stijl. Dankzij de inzet van meer dan honderd artiesten en medewerkers onder leiding van presentator Wilbert de Goei en regisseur Tijs Wiefferink namens de galacommissie, kon het publiek tijdens alle vier de voorstellingen weer genieten van een gezellige culturele mengelmoes van zang, dans, buut en sketch.
Hooghedenlied
Zoals elk jaar brengen de hoogheden, dit jaar adjudant Dennis en graaf Erwin, hun eigen lied ten gehore. Op melodie van “ons moeder zei nog” brachten ze op geheel eigen enthousiaste wijze de stemming er al vast goed in. Carnaval vierend De Lutte weet wat ze aan dit doldwaze duo hebben dit carnaval!
De Hemelpoort
Een afvaardiging van oud graven en adjudanten verzorgde een hilarische playbackshow. Met Jos Senger als Simon-Petrus als poortwachter werd bij de Hemelpoort een café gerund. Daar maakten artiesten van weleer hun opwachting: een griezelig goed lijkende Mike Oude Hampsink als Appie Koop met “Kom naar De Lutte en je bent verloren”, Alfons Morsink als Doris, Hans olde Theussink als Nico Haak, Wouter de Cocq van Delwijnen als Ivan Rebroff, Dennis Scholten als Rex Gildo, Gerard Veldscholte als alter-ego vader Abraham, Jeroen ter Braak als Andre Hazes en als toetje Antoon Siemerink als Tina Turner met “benen die doorliepen tot onder de oksels”… De artiesten wilden eigenlijk niet meer terug door de hemelpoort, maar konden door barman Jozef (Rinus Nederveen) uiteindelijk met een polonaise verleid worden om toch weer plaats te nemen op hun wolkjes.
Non in de ton
Miriam Bekke kroop net als vorig jaar in de huid van warmhartige gravengarde-zuster Maria Magdalena. Zuster Maria Magdalena bleek zelf niet goed in haar vel te zitten, ze had last van een ware identiteitscrisis en besloot tijdelijk uit te treden om op zoek te gaan naar zichzelf. Het leven buiten het klooster hielp haar de blik te verbreden en zich te verontwaardigen en te verbazen over Lutterse zaken, zoals onder andere de kerstboom, de kerk en de sporthal. In haar zoektocht kwam op positief humoristische wijze het hele LHBTIQ+ spectrum langs en liet ze haar leeftijd aanpassen naar zestien, omdat ze zich identificeerde met een jonge meid. Wel lastig dat je dan geen auto meer mag rijden, maar je mag natuurlijk wel weer naar de keet, overal je onderbroeken laten slingeren en stiekem doen wat eigenlijk nog niet mag. “Je leeft maar één keer, en ik ben maar twee keer zestien”. Wijze woorden vanuit de klassieke buut ton, van een inmiddels vertrouwd gezicht op het Lutter Gala.
Komt een muziekant bij de dokter: Dûvels Geweld
Een humoristische sketch van kapel Dûvels Geweld, waarin de kapelleden de praktijk van dokter Jim (Wouter Grote Punt) bezochten. Met een gezonde dosis zelfspot kwamen tekortkomingen en kwaaltjes van de muzikanten aan de orde. Van te laat komen, een piep in het oor, lasogen, twijfels over het gewicht, tot geluidsoverlast en carrierevragen: een representatieve weergave van een dag uit het leven van een huisarts, met als overduidelijke conclusie: lachen is gezond!
Uiteraard kwam de kapel na de pauze nog eens terug om te doen waar ze nog beter in zijn dan mensen aan het lachen maken: muziek maken!
Falling apart en Feest in de tent
Het gala werd twee keer van een danceact voorzien door de dames van LEZDANCE, met locaties in Losser, Denekamp en Oldenzaal. De groep, bestaande uit Feline Bosch, Noortje Visschedijk, Indy Letteboer en Lisa Lenderink, bracht eerst een gevoelig stuk op de planken, en na de pauze een uptempo act, waarbij het publiek op ritmische wijze werd opgezweept. De prachtig uitgevoerde stukken droegen mooi bij aan het afwisselende programma.
Ons Dorp
De Lutter versie van het welbekende en melancholische lied van Wim Sonneveld was de laatste jaren de afsluiting van het gala. Dat de galacommissie dit keer voor een ander einde koos, weerhield de ze er echter niet van, dit prachtige arrangement wat vroeger op de programmering te zetten. Het optreden van zangeressen Janneke Visschedijk, Danieke Vrijkorte en Fleur Benneker was opnieuw een zeer geslaagde muzikale ode aan De Lutte.
Doe effe normaal
De Luttes eigen country-style artiest Fleur Benneker zong, zichzelf begeleidend op gitaar, een bekend lied dat nog maar eens aantoont dat er ook een goede boodschap mag zitten achter een optreden. Begeleid door Janneke Visschedijk op saxofoon, Minke van Huizen op trompet, Wouter Grote Punt op trombone en Bart Rolink op cajon en met een mooie snik in haar stem, bracht ze het publiek opnieuw in vervoering.
De Lutter leppel
Na drie jaar zonder Lutter Leppel-verkiezing werd het hoog tijd om een van de succesvolste vaste ingrediënten terug te brengen op de planken. Het stuk waarin de blunders van dorpsgenoten openbaar worden gemaakt, om vervolgens een winnaar te kiezen die zich mag voegen in een inmiddels illuster clubje Lutter Leppels, werd in vorige edities door John Meijerink en Arjan Arends op de bühne gebracht. Dit jaar werd het stokje overgedragen aan Bram Volker en Joost Hoonberg die, vanaf een bouwsteiger bij de kerktoren goed konden overzien waar het allemaal mis was gegaan de afgelopen tijd. Deze ras-artiesten brachten verschillende anekdotes met een smeuïg sausje overgoten tot hilarische verhalen. Het publiek genoot vol leedvermaak van verhalen die zó bizar klonken, dat ze wel waar moesten zijn. Ongestraft een pony achterin een kapotte terreinwagen laden en die vervolgens achterop een vrachtwagen, zónder het juiste rijbewijs over de A28 vervoeren: dat kan alleen als je een Lutter Leppel bent!
Als de inwoners hun best blijven doen om verhalen ‘aan te leveren’ (mag ook wat anders zijn dan boetes voor veel te hard door een 30 km zone rijden) dan lijkt de lutter leppel weer een stralende toekomst te hebben. Alle verhalen zijn overigens terug te lezen in ‘t Dûvelke, het carnavalsblad van CV De Bosdûvelkes, dat vanaf komende week verspreid wordt en ook online te lezen is op www.bosduvelkes.nl
De Lutte draait door
De onmisbare bijdrage van de raad van 11 aan het gala betrof dit jaar een persiflage op ‘de wereld draait door’. Presentator Matthijs (Jurre Siemerink) en tafelgast Marc-Marie (Mark olde Theussink) ontvingen meerdere gasten aan hun tafel, zoals de heren Nico Weda (Stijn Koertshuis) en Carlo van Langen (Harm Grunnekemeijer), die nogmaals kwamen vertellen over hun promotiefilm van De Lutte, zoals jaren geleden gefilmd door AT5 uit Amsterdam, naar aanleiding van de bezoekjes van Ajax aan het Wembley De Lutte. Ook de bouwers van Dura Vermeer (Luc grote Beverborg en Bart Elderink) werden welkom geheten en konden een boekje opendoen over verschillende dorpsbewoners die ze dagelijks ontmoetten. Voeg daar nog een paar hilarische filmpjes aan toe (met dank aan Thorsten Gang) van hoogheid en adjudant, en een lucky-TV persiflage met vrijgezelle lutterse boeren en het feest is compleet.
Het laatste rondje
De afsluiting van het gala werd ‘verstoord’ door Anne Heerink en André Mulder, die het toch echt tijd vonden voor een laatste rondje. Samen met Hans Leferink, Fleur Benneker, Danieke Vrijkorte en Otto Reinink werden in wisselende samenstellingen hits ten gehore gebracht van o.a. ABBA, Helene Fischer, de Dolly Dots en Andre Hazes. Het publiek maakte daarbij dankbaar gebruik van de aanwezige vlaggetjes om er een spetterend einde van te maken. Het resulteerde in een polonaise waarbij graaf Erwin en adjudant Dennis vooropgingen. De artiesten van het gala konden daarna aansluiten en hun welverdiende applaus in ontvangst nemen.
Ook na het einde van de voorstellingen bleef het nog lang gezellig in de residentie van de Bosdûvelkes.
