Zaterdag 11 november waren ze 60 jaar getrouwd. Elisabeth (Els) Irene Otto-Reimerink (84) en Gerhardus (Gerard) Johannes Otto (83). Maandagmiddag bezocht burgemeester Cia Kroon het jubilerende echtpaar in hun fraaie woning in Losser. Er was koffie/thee met wat lekkers en de oudste zoon, Jörgen, met zijn vriendin en de partner, Marieke Vreriks, van zoon Michael, waren aanwezig.
Praatstoel
Els klom gelijk op de praatstoel en vertelde honderduit over haar huwelijk met Gerard. Ze hebben elkaar ontmoet in de Katholieke Vereniging in Losser op een dansavond. Het in Twente wereldberoemde orkest “Sang und Klang” van de gebroeders Ekkelboom verzorgde de muziek. Els woonde in Oldenzaal en was op fiets. Ze had met een jongen afgesproken om haar naar huis te brengen. Maar toen Gerard binnenkwam sprong de vonk gelijk over. Het was liefde op het eerste gezicht. En de jongen met wie Els afgesproken had stond met lege handen. Els beschrijft het huwelijk als opeenvolging van leuke dingen. Er is echter één groot minpunt dat heel veel verdriet in het huwelijk bracht. Het overlijden van dochter Ester, de tweelingzus van Michael op 44 jarige leeftijd.
Huwelijk
Na 5 en een half jaar verkering werd het wettelijke huwelijk gesloten op 11 november 1963. Op 25 mei 1964 vond het kerkelijke huwelijk plaats. Het feest werd gevierd bij ’t Bölke. Om 15.00 uur kwamen er twee grote bussen die het gezelschap naar Teuge brachten. Daar werd het feest voortgezet onder de muzikale begeleiding van een automatisch orgel en een automatische band. Een conferencier luisterde het gezelschap op met vrolijke praatjes. Om te dansen was het veel te warm. De sorbets vonden gretig aftrek. De huwelijksreis ging naar Blankenberg in België. Zoals al aangegeven werden er 3 kinderen geboren. Er zijn 5 kleinkinderen die allemaal een partner, bonuskleinkinderen, hebben.
Werk
Gerard was in zijn werkzame leeftijd in dienst bij Shell en een korte tijd bij de NAM. Hij deed proefboringen over de hele wereld. Hij heeft meegeholpen de eerste olieput in Oman aan te leggen. Els ging, voor zover mogelijk met Gerard mee. Ook zij heeft, met haar kinderen, overal gewoond waar Gerard aan het werk was. Gerard stond ook aan de wieg van de eerste gasput in Slochteren. Hij was onder andere werkzaam in de volgende landen: Oman, Nigeria, Biafra, Egypte, Syrië, Zuid Afrika, Senegal, Canada, Filipijnen, Maladieven, Marokko, Turkije en Qatar. Gerard is begonnen aan het schrijven van een boek over de plekken in de wereld die hij bezocht heeft en hoopt dat volgend jaar te kunnen afschrijven. Hij schrijft het in het Twents. De titel is: “Wat oos zo te meut kwam.” Er is al eerder een boek van de hand van Gerard geschreven. “Overdinkel zoekt grenzeloos de toekomst” is de titel. Op de voorzijde de schildering van de Jaaghutte, uit de tijd dat er van Overdinkel nog absoluut geen sprake was.
De Heideploeg
Gerard was de oprichter van de Heideploeg. Een groep vrijwilligers die het onderhoud van het Gerardus Majella-park voor haar rekening neemt. Ze hebben een werkplaats/kantine in het park. De oprichting vond plaats in de periode van de LAGA rond 2000. Er is destijds en subsidie toegekend van een half miljoen euro dat geheel besteed is aan het opknappen van het park.
Gezondheid
Zowel Gerard als Els zijn geestelijk en lichamelijk: “Good te passe.” Els heeft, na een operatie, wel een beetje last van haar heup maar dat mag de pret niet drukken. Beide hebben ze stijldansen als hobby en voeren deze activiteit met enige regelmaat uit bij het Spoortje in Losser, de Wester in Enschede en bij de vereniging in Overdinkel. Naast schrijven doet Gerard aan yoga en maakt in de zomertijd regelmatig een ijsrondje. Dat wil zeggen op verschillende plekken in Losser een ijsje consumeren. Els beweegt zich voort op een klein elektrisch voortbewogen driewieler. Daarnaast is ze met regelmaat in de keuken bezig om taart te bakken
