Nieuws & Agenda

Juf Betsy vertrekt na 42 jaar bij "De Wegwijzer"

Het was in 1978, net afgestudeerd aan de Pedagogische Academie, toen ik gebeld werd door een schooldirecteur van een school in Losser. Tijdens de sollicitatie gesprekken was er iemand uitgevallen en de vraag was:  kun jij komen? Ja, ok, maar dan wel binnen een uur hier zijn. Aangezien het in die tijd moeilijk was om aan een baan te komen, ging ik maar naar Losser. Na het gesprek kreeg ik de vraag of ik de volgende dag kon beginnen. Voorlopig voor 1 jaar. Ongelooflijk!

Zo begon Betsy Spit ( 64 ) haar verhaal als ze terugkijkt op haar 42-jarige loopbaan als onderwijzeres op dezelfde school waar het allemaal begon: “De Wegwijzer”in Losser.

Nog steeds is Betsy vol motivatie en enthousiasme als ze over haar werk vertelt: “Ik ben begonnen in groep 3 maar al gauw kwam ik op aanraden van mijn toenmalige directeur Cor de Jong in de bovenbouw terecht. En eigenlijk was dat de beste keus. Ik heb altijd affiniteit gehad met groep 8 en daarom klikte het meestal met de kinderen, ondanks het feit dat ik wel van structuur en discipline hield”.

Altijd gewerkt in een heel prettig team

Over haar collega’s heeft ze niets dan lof. “ Ik heb tot op de dag van vandaag altijd prettig samengewerkt met mijn collega’s, wat een heerlijk gevoel van saamhorigheid gaf. In de begintijd bleven we vrijdags na schooltijd nog weleens hangen om samen een borrel te drinken. En dat was soms zo gezellig dat ze zich thuis ongerust gingen maken waar we bleven. Een geweldig mooie tijd”.

Overstap naar Dalton onderwijs

Een van de laatste veranderingen op school was dat men op “De Wegwijzer” overstapte naar het Dalton onderwijs. Betsy hierover: “Ja, dat was even schakelen. Onderwijs met veel zelfstandigheid en verantwoordelijkheid voor de leerlingen. Het werken met “taakbrieven “was zelfs voor mij nieuw. Maar ook dat heb ik als heel prettig ervaren”.

Dan komt de laatste schoolweek er aan. Een bijzondere week. Maandags mochten de kinderen van groep 7 en 8  uit een boekje een bloem of dier uitzoeken. Een kunstenares tekende de contouren van de bloemen of dieren op de witte buitenmuur, waarna de kinderen het met graffiti in mochten kleuren. Het werd een waar kunstwerk. Dinsdag nog een dagje voor de klas en woensdag het afscheid.

Groots onthaal door 130 kinderen en  collega’s

Met een originele wagen van de American Police Patrol werd ze samen met haar man van huis gehaald en naar school gereden. En daar stonden ze allemaal met ballonnen en vlaggetjes te zwaaien en te zingen. En Betsy was zichtbaar verrast door zoveel aandacht.

En heeft Betsy nog grote plannen?

Gezellig genieten met man, kinderen en kleinkinderen, aldus Betsy. Wat vakantie vieren en nagenieten van een onvergetelijke dag.

Kom je nog wel een keertje weer naar school?

Ja. om koffie te drinken of wanneer ze omhoog zitten bij een reisje naar Amsterdam of op het schoolkamp, dan mogen ze rustig bellen, zegt ze lachend.

 

 

 

 

Het was in 1978, net afgestudeerd aan de Pedagogische Academie, toen ik gebeld werd door een schooldirecteur van een school in Losser. Tijdens de sollicitatie gesprekken was er iemand uitgevallen en de vraag was:  kun jij komen? Ja, ok, maar dan wel binnen een uur hier zijn. Aangezien het in die tijd moeilijk was om aan een baan te komen, ging ik maar naar Losser. Na het gesprek kreeg ik de vraag of ik de volgende dag kon beginnen. Voorlopig voor 1 jaar. Ongelooflijk!

Zo begon Betsy Spit ( 64 ) haar verhaal als ze terugkijkt op haar 42-jarige loopbaan als onderwijzeres op dezelfde school waar het allemaal begon: “De Wegwijzer”in Losser.

Nog steeds is Betsy vol motivatie en enthousiasme als ze over haar werk vertelt: “Ik ben begonnen in groep 3 maar al gauw kwam ik op aanraden van mijn toenmalige directeur Cor de Jong in de bovenbouw terecht. En eigenlijk was dat de beste keus. Ik heb altijd affiniteit gehad met groep 8 en daarom klikte het meestal met de kinderen, ondanks het feit dat ik wel van structuur en discipline hield”.

Altijd gewerkt in een heel prettig team

Over haar collega’s heeft ze niets dan lof. “ Ik heb tot op de dag van vandaag altijd prettig samengewerkt met mijn collega’s, wat een heerlijk gevoel van saamhorigheid gaf. In de begintijd bleven we vrijdags na schooltijd nog weleens hangen om samen een borrel te drinken. En dat was soms zo gezellig dat ze zich thuis ongerust gingen maken waar we bleven. Een geweldig mooie tijd”.

Overstap naar Dalton onderwijs

Een van de laatste veranderingen op school was dat men op “De Wegwijzer” overstapte naar het Dalton onderwijs. Betsy hierover: “Ja, dat was even schakelen. Onderwijs met veel zelfstandigheid en verantwoordelijkheid voor de leerlingen. Het werken met “taakbrieven “was zelfs voor mij nieuw. Maar ook dat heb ik als heel prettig ervaren”.

Dan komt de laatste schoolweek er aan. Een bijzondere week. Maandags mochten de kinderen van groep 7 en 8  uit een boekje een bloem of dier uitzoeken. Een kunstenares tekende de contouren van de bloemen of dieren op de witte buitenmuur, waarna de kinderen het met graffiti in mochten kleuren. Het werd een waar kunstwerk. Dinsdag nog een dagje voor de klas en woensdag het afscheid.

Groots onthaal door 130 kinderen en  collega’s

Met een originele wagen van de American Police Patrol werd ze samen met haar man van huis gehaald en naar school gereden. En daar stonden ze allemaal met ballonnen en vlaggetjes te zwaaien en te zingen. En Betsy was zichtbaar verrast door zoveel aandacht.

En heeft Betsy nog grote plannen?

Gezellig genieten met man, kinderen en kleinkinderen, aldus Betsy. Wat vakantie vieren en nagenieten van een onvergetelijke dag.

Kom je nog wel een keertje weer naar school?

Ja. om koffie te drinken of wanneer ze omhoog zitten bij een reisje naar Amsterdam of op het schoolkamp, dan mogen ze rustig bellen, zegt ze lachend.

 

 

 

 

afbeelding van Henri Schuite

Door: Henri Schuite