Dorpsproat

Het gedicht ‘Twee veldmoez'n’ door Sietse Smit.

Het gedicht ‘De tandem.’ door Sietse Smit.

Als toentertijd het donker als een deken over onze wijk viel, en de straatlantaarns hun nevelige gloed over de lege straten lieten schijnen, vulden we de avonden in met spelletjes. Met zijn drieën zaten we aan de keukentafel. Pa dommelde , dan weer slapend in, in zijn divastoel die naast de kolenkachel stond.

Het gedicht ‘Koekoek’ door Sietse Smit.

Het gedicht ‘Wensen’ door Sietse Smit.

In oktober is sinds mensenheugenis de jaarlijkse kermis in Losser .  We stonden maandags voor het weekend als de kermis losbrak, al bij van Blanken aan de Enschedesestraat te kijken of de kermiswagens al in zicht waren.

Hans zijn eerst liedje dat ie op zijn blokfluit kon spelen was het tweede complet van Vader Jacob.  Tot vervelens toe hoorde je het schelle iets valse tweede couplet van Vader Jacob in en rond ons huis.

Toen was geluk nog gewoon. Opgegroeid in een wijk ,waarbij van de meeste kinderen de amandelen geknipt waren. De huisjes waren veel te klein voor de kinderrijke gezinnen.

Bij ons in de buurt was Pleegzuster Bloedwijn een graag geziene zuster. Ze was een graag geziene zuster en het was overal goed voor beweerden degene die het weten konden.

Het gedicht ‘De Zebra’ door Sietse Smit.