Dorpsproat

Trots fietste ik met vlinders in de buik de real world in , naar mijn eerste werkgever: metaalbedrijf Thole in Enschede .ik was net 16 jaar geworden en had mijn diploma metaalbewerker op zak. en wist de wereld wachtte op mij…

Tussen Losser en Overdinkel was in de zestiger jaren een bushalte . Daar stapten elke dag vele mensen uit die met allerlei klachten Stegeman bezochten .

Het gedicht ‘Foezel’ door Sietse Smit.

De wind heeft nu vrij spel in wat eens onze stroat was. Ze lijkt nu wel in slaap gesukkeld , vroeger bruiste het hier van leven. De arbeiderswoningen met hun romantische Amsterdamse geveltjes met in het midden een kruis, lijken heimwee te hebben naar toen.

Het gedicht ‘De Breugheliaan’ door Sietse Smit.

Vind ik vanmiddag het Buisman lepeltje ! een aangekoekt lepeltje duizenden keren heeft mijn pa je in zijn handen gehad. Als de haan kraait gaat pa naar beneden .Hij doet de koffiebonen via het groene klepje bovenin de koffiemolen. en doet een lepeltje Buisman in het bruine gouden ma

Rond 1970 was er elk weekend disco in clubhuis de Muchte. Het was de avond waar iedereen naar uitkeek… rond half zeven gingen de deuren open en betaalde je 75 cent entree. en een flesje coca cola of Fanta koste twee kwartjes en Chocomelk een dubbeltje meer.

Elke donderdags kwam oma altijd bij ons . Mattie vond het maar niks en pa was weer of geen weer buiten of in de schuur. Oma was aardig en lief maar altijd nadrukkelijk aanwezig , s´middags ging ma met haar naar de markt en dan werd er naast fruit rodekool en kipschnitzels uit het dorp of van de markt meegenomen.

Het gedicht ‘De Ezel’ door Sietse Smit.