Dorpsproat

Wie schaatsen toentertijd op de Bleek , (het Hollandse Venetië) aan de rand en toch ook dicht bij de Oale Toren van ons dorp. De Bleek leek vrogger veel groter dan ie nu is… Het was er altijd gezellig en druk .

De week tussen kerst en nieuwjaarsdag was voor ons toentertijd een van de mooiste en avontuurlijke weken van het jaar. De vlinders vlogen ongedurig en vol verwachting door mijn buik. In alle vroegte zijn we al buiten en lopen heen en weer voor de drogisterij van Holst.

Elk jaar ging ik na sinterklaas met mijn pa , weer of geen weer, mee naar het heideveld aan de Denekamperdijk. Het glooiende paarse heideveldje werd ook door de hondenvereniging gebruikt om de herdershonden en de bouviers af te richten.

Onlangs was ik op visite bij mijn tante van 86 jaar in het Maartenstede waar ze een kamer en mensen om haar heen heeft. Ze zat in de gastenruimte waar gezelligheid en veel warmte heerste.

Berkenbomen overschaduwden op deze zomerse namiddag  onze vertrouwelijke tuin. Pa was op het gazon de keldertrap aan het witten.

Het gedicht ‘Noabers.’ door Sietse Smit.

Algebra! alleen van het woord kreeg ik al spontaan braakneigingen! Op de middelbare school maakten we kennis met algebra. Ik ben een Alpha dus ik heb had niks met meetkunde, rekenen en laat staan algebra.

Het gedicht ‘De Kroket’ door Sietse Smit.

Elke zaterdagavond zaten we ieders met een glas gazeuse vol spanning te wachten ” der Sportschau” waar rechtstreeks de lottocijfers bekend werden gemaakt. Opgewonden en vol ongeduld moedigen we de balletjes aan.