Dorpsproat

Het gedicht ‘Boak'n’ door Sietse Smit.

Het ouderlijk huis moet opgeruimd worden alles moet weg. De boerenbont soepborden, de koekoeksklok, het bestek, pa zijn asbakken en zijn altijd lege portemonnee waar al die jaren lang slechts een zwarte gebarsten knoop in woonde.

Het gedicht ‘Blaff’nde hond’n biett’n nie.’ door Sietse Smit.

Koosje durfde de hele wereld in de fik te steken. “Maar dan mot mien va de nie bie ween” Hij zat vol streken , en vol vuur,en met hem viel altijd wat te beleven. Hij was het avontuur waar veel mensen van dromen.

Het gedicht ‘Oald wodd’n’ door Sietse Smit.

Zoveel buren die konijnen, vogels , duiven of en honden hadden . Bij Siemerink hadden ze zelfs een aantal goudfazanten. De konijnen werden gefokt en vetgemest om tijdens de feestdagen geslacht te worden.

Na Aswoensdag ging alle snoepgoed in het vastentrommeltje . tot Pasen mocht je geen snoep en Ma was daar heel kordaat in. Lolly’s, Bazooka kauwgum, nogablokken , pepermunt en ook zoethout.

Het gedicht ‘Hart’ door Sietse Smit.

Na enkele jaren televisie kijken bij de buren in de Meidoornstraat kocht Jantie zijn pa van zijn vakantiebonnen een televisietoestel het was een kijkkastje met openslaande deurtjes .

Het gedicht ‘Tied’ door Sietse Smit.