Elke zondagmorgen moesten we van onze ouders naar de kerk, weer of geen weer. Wij gingen veel liever naar de kantine van de plaatselijke voetbalclub. Op een zondagmorgen in 1964 namen we mokkend en vol ondeugd plaats in de kerkbank met achter ons knielend het vrome heilige “Rozenkransvrouwtje”.

Het gedicht ‘Boak'n’ door Sietse Smit.

Het ouderlijk huis moet opgeruimd worden alles moet weg. De boerenbont soepborden, de koekoeksklok, het bestek, pa zijn asbakken en zijn altijd lege portemonnee waar al die jaren lang slechts een zwarte gebarsten knoop in woonde.

Het gedicht ‘Blaff’nde hond’n biett’n nie.’ door Sietse Smit.