55 jaar na de eerste bonte avond van het Lutter Carnaval is het gala meer dan terecht een onmisbaar evenement geworden, waar het hele dorp naar uitkijkt en over napraat. Het is dan ook niet verrassend dat deze Hoogmis van het carnaval in de gemeente Losser intussen jaarlijks maar liefst vier keer volle zalen trekt. Veur De Lutt’ en deur De Lutt’ in zalencentrum De Vereeniging!
Presentator Wilbert de Goei (aangetrouwd Luttenaar) zorgde er samen met de galacommissie (Bert Oude Egbrink, Jetske Morsink, Paul Kamphuis, Minke van Huizen en Erwin Pouwels) en de techniek van Starlight Drive In Show voor dat de voorstellingen op rolletjes liepen.
Te beginnen met de Elfterborgh on tour, waarbij jong talent uit de drumband van de Sint Plechelmus Harmonie een aantal bewoners van de seniorenflat naspeelden. Met hun wandelstokken vormden zij hun seniele tremoren om tot een ware percussie-act met moves die je de gemiddelde 70-plusser niet zo gauw zou toedichten: majorette skills, twerks, discodansen en een heuse backflip als finale!
Daarna was het de beurt aan Ludwig Olde Riekerink en Manon Wonniger als Martien en Erica Meiland, vanwege de grenscontroles met hun camper gestrand op het nieuwe centrumplein van De Lutte. De rol van Maxime werd tijdens het introfilmpje (met dank aan Rick van Langen) treffend gespeeld door Ludwigs dochter Jet, die helaas de camper niet meer uitkwam toen die eenmaal op het podium geparkeerd stond. Nauwelijks van de echte Meilandjes te onderscheiden deelden ze enkele gênante anekdotes met elkaar, roddels die hen bij de plaatselijke middenstand ter ore waren gekomen.
Het originele stille spel van twee vissers uit de Graven en Adjudanten Garde wist het publiek ook zeker te vermaken, maar daarmee was het hoogste orgaan van De Bosdûvelkes nog niet klaar. Ze verraste het publiek vervolgens met een afwisselend circusprogramma, waarin in hoog tempo een goochelaar, een jongleur op de motor, een sexy gesnorde gitaarvirtuoos, een nerdy karaokezanger, een krachtpatser van een kogelstoter en twee Iers-Griekse halfgoden met ontbloot bovenlichaam dansend het publiek in hogere sferen brachten.
De hoogheden zelf mochten natuurlijk niet ontbreken en zo brachten graaf Thomas en adjudant Wouter hun stemmige hooghedenlied.
Hoewel hij eerder afscheid nam als vaste buutreedner op het Lutterse gala, kon hij dit jubileumjaar niet gemist worden en zo werd het publiek verrast met nog één moal ProatPaul (Wiefferink), die op zijn eigen weergaloze wijze met slimme woordgrapjes en gewiekste wendingen het publiek op het puntje van de stoel dwong, om vooral maar niets te missen.
