Op 8 februari vindt de allereerste Brusjes Dag plaats, georganiseerd door Melanie en Sofie, twee zussen van iemand met een eetstoornis. Over de Brusjes Dag en over hoe het is om een zus te hebben met een eetstoornis spreek ik met Melanie. Haar oudste zus was al wat ouder toen zij een eetstoornis ontwikkelde. Het viel op dat de zus van Melanie na het eten altijd naar het toilet ging. De rest van het gezin dacht dat dit was omdat ze op die manier onder het afwassen probeerde uit te komen. Pas later werd duidelijk dat de zus van Melanie haar eten uitspuugde. En weer later bleek dat spugen symbool te staan voor het uitspugen van haar emoties.
Melanie zegt hierover: “Je staat heel machteloos. Je wilt het eten er wel indrukken. En voor diegene met de eetstoornis is het ook vreselijk, want je moet altijd eten. Dat maakt het zo moeilijk”.
Verreweg de meeste ouders hebben het zwaar met een kind met een eetstoornis. Vaak denken ouders dat het aan hen ligt dat hun kind een eetstoornis heeft ontwikkeld, dat zij iets fout hebben gedaan. Het machteloos moeten toezien hoe hun kind bijna aan de ziekte bezwijkt is zwaar en de angst van ouders om hun kind aan de ziekte eetstoornis te verliezen kun je je bijna niet voorstellen.
Broers en zussen krijgen de ruimte om hun verhaal te delen
De broertjes en zusjes houden zich vooral afzijdig om de ouders niet verder te belasten. Vaak is er niemand in de omgeving die hetzelfde meemaakt. Ook Melanie heeft zich machteloos gevoeld. Ze wilde haar zus helpen, maar ze wist niet hoe. Ze zag hoe het leven van haar zus uit elkaar viel, terwijl ze zelf ook probeerde om haar eigen leven voort te zetten. Het was een periode vol onzekerheid en verdriet en ze had geen idee waar ze steun kon vinden. Ze voelde zich niet begrepen en was bang om iets verkeerds te doen, terwijl ze alleen maar wilde dat haar zus gelukkig en gezond was.
Met de Brusjes Dag willen Melanie en Sofie de onzichtbare rol van broers en zussen van iemand met een eetstoornis zichtbaar maken en hen de ruimte geven om ervaringen met elkaar te delen. Steun vinden, van elkaar leren en voelen dat je niet alleen bent, het kan allemaal op deze eerste Brusjes Dag. Ook als het even niet leuk is, zonder dat je je schuldig hoeft te voelen als je bijvoorbeeld eens boos bent op de zus of broer met een eetstoornis.
De boodschap van de Brusjes Dag is duidelijk: “Je staat er niet alleen voor”.
Het Realcovery Inloophuis in Weerselo
Het Realcovery Inloophuis, waar de Brusjes Dag gehouden wordt, is opgericht door ouders van een dochter met een eetstoornis die zelf ervaren hebben hoe moeilijk het is om passende en toegankelijke hulp te vinden. De wachttijden voor behandeling zijn lang en een eetstoornis is er soms jarenlang. Vastberaden om anderen in vergelijkbare situaties te helpen hebben deze ouders in Weerselo het Realcovery Inloophuis opgericht. Het doel was om een veilige, ondersteunende ruimte te bieden voor mensen met een eetstoornis en hun naasten. Het Inloophuis is laagdrempelig en biedt ruimte voor herstel, maar ook voor preventie en nazorg in een omgeving waar mensen zichzelf kunnen zijn, zonder oordeel. Er zijn naastenavonden waar ouders ook steun en herkenning kunnen vinden bij elkaar.
Bij het Realcovery Inloophuis werken in totaal 35 vrijwilligers, waaronder veel ervaringsdeskundigen: mensen die zelf een eetstoornis hebben gehad of ouder, broer of zus zijn van een familielid met een eetstoornis.
