Nieuws & Agenda
Vrijheidsmaaltijd de Zonnebloem
Vrijdag 5 mei heeft de Zonnebloem Losser-Overdinkel een Vrijheidsmaaltijd gehouden, met een ontmoeting tussen jong en oud. Oud waren de door de Zonnebloem uitgenodigde 90-plussers en jong, tussen de 10 de 12 jaar, waren de leerlingen van groep 7 en 8 van de openbare bassisschool de Saller. Een initiatief van de voorzitter van de Zonnebloem, Elise Droste.
De Herberg van ontmoeting
Alles vond plaats rond de klok van 12.00 uur in het parochiecentrum van de Maria Geboorte kerk in Losser, “De Herberg van ontmoeting”. Een mooi initiatief. Elise vertelt dat ze de groep leerlingen had uitgenodigd omdat deze leerlingen dit jaar hebben deelgenomen aan het schoolproject over de Tweede Wereldoorlog en naar het herinneringskamp Westerbork waren geweest. Hoe mooi is het dan om zo’n project af te sluiten met het samenbrengen van mensen die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt en tieners van nu om samen de vrijheid te kunnen vieren. De organisatie lag in handen van Elise Droste, Richard Bonnes en Marian Mutsaers. De helpende hand werd toegestoken door Marietje Vischer en Geertje Eicks. Maar ook de leerlingen hebben meegeholpen om de tafels te dekken voor de gasten en ze te verwelkomen met het opspelden van een rood wit blauwe strikje.
Historische Kring Losser
Nadat Richard Bonnes de aanwezigen, waaronder burgemeester Cia Kroon, welkom had geheten, kreeg Peter Blaauwbroek, locatieleider van de basisschool De Saller het woord. Hier volgt een deel van zijn toespraak: “Elk jaar wordt er op de basisscholen aandacht aan de Tweede Wereldoorlog. Dit jaar was de Saller uitgekozen door de Historische Kring Losser. Twee oud-onderwijzers, André van der Veer en Dick Grovestein, hebben een lezing in de klas gehouden en de leerlingen voorbereid op het bezoek aan het concentratiekamp Westerbork. En dat heeft veel indruk op de kinderen gemaakt. In de klas proberen we kinderen duidelijk te maken dat er in WO II maar liefst 6 miljoen joden zijn omgebracht. Niemand heeft een idee hoeveel 6 miljoen is. We laten de kinderen dan op een vel papier voor elk overleden mens een stip plaatsen. Dit lukt natuurlijk niet. Niet genoeg papier en je raakt de tel kwijt. Om te voorkomen dat herdenken bij de jeugd vervaagt, doen we aan dit soort activiteiten. Ik wil de dank uitspreken dat we met jullie, in dit sterke diverse gezelschap, deze maaltijd mogen genieten en de vrijheid mogen meevieren.”
Je bent voor één dag de baas van de wereld
In de groep werd de vraag gesteld dat wanneer je voor één dag de baas van de wereld was, wat zou je dan doen? Een meisje van De Saller zei: “Ik zal ervoor zorgen dat Poetin de oorlog met Oekraïne zou stoppen.” Een aandoenlijk antwoord, dat maar weer aangeeft dat kinderen echt belangstelling hebben voor herdenken, maar boven alles natuurlijk de vrede. En toen kwamen de verhalen los. Mensen die vertelden welke beelden in hun ogen waren gebrand van de periode dat ze de oorlog mee maakten. Vluchtende mensen. Mensen die afgevoerd werden naar Gronau om vanaf daar naar concentratiekampen te worden gebracht. Het bombardement op de Glane en de hongerwinter. En nog veel meer.
Gedichten
Twee meisjes lazen nog een zelf gemaakt gedicht voor.
Saar van Ritbergen
Niet normaal…
Morgen is het een feestelijke dag….. Bevrijdingsdag, 5 mei. Vanavond herdenken wij samen.
Ik denk vanavond aan de oorlog: Wordt alles dan weer normaal? Nee dat is niet zo. Mensen zijn hun thuis kwijt. Mensen verliezen familie. Vrienden missen vrienden. Militairen komen soms niet meer thuis. Veel is kapot.
Het wordt nooit meer echt normaal, normaal zoals het voor de oorlog was. Mensen die de macht willen hebben. Gewoon omdat het fijn voelt. Die nemen dat. Met geweld. Met wapens. Met het zaaien van haat en angst. Die nemen dat gewoon.
Ik ben Saar. En ik zeg hier vanavond: Dat is nooit gewoon. Dat is nooit normaal! Bang zijn is niet normaal. Onder moeten duiken is niet normaal. Je familie door de oorlog vaders, moeders, opa’s, oma’s, of kinderen moeten missen, is niet normaal. Soldaten die niet terugkomen bij hun familie, is niet normaal. Vrienden die vrienden moeten missen is niet normaal.
Vroeger niet. Ook nu niet. Nooit niet.
En daarom denk ik aan hen vanavond. Aan iedereen die familie en vrienden door een oorlog moeten missen. Vroeger en nu. Samen herdenken wij vanavond.
Tess van Oorschot
Vrijheid van ons samen
Vrijheid is voor iedereen anders, iedereen is gelijk en dit allemaal tegelijk. Vrijheid is niet zomaar alles zeggen maar je zelf zijn zonder het uit te leggen. Vrijheid is mogen doen wat je kan zijn zoals je bent. Vrijheid dat kunnen we samen delen zonder geweld angst of pijn. Dan zou vrijheid helemaal perfect zijn.
Vrijheid samen met z’n allen dat kunnen wij.
Vrijdag 5 mei heeft de Zonnebloem Losser-Overdinkel een Vrijheidsmaaltijd gehouden, met een ontmoeting tussen jong en oud. Oud waren de door de Zonnebloem uitgenodigde 90-plussers en jong, tussen de 10 de 12 jaar, waren de leerlingen van groep 7 en 8 van de openbare bassisschool de Saller. Een initiatief van de voorzitter van de Zonnebloem, Elise Droste.
De Herberg van ontmoeting
Alles vond plaats rond de klok van 12.00 uur in het parochiecentrum van de Maria Geboorte kerk in Losser, “De Herberg van ontmoeting”. Een mooi initiatief. Elise vertelt dat ze de groep leerlingen had uitgenodigd omdat deze leerlingen dit jaar hebben deelgenomen aan het schoolproject over de Tweede Wereldoorlog en naar het herinneringskamp Westerbork waren geweest. Hoe mooi is het dan om zo’n project af te sluiten met het samenbrengen van mensen die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt en tieners van nu om samen de vrijheid te kunnen vieren. De organisatie lag in handen van Elise Droste, Richard Bonnes en Marian Mutsaers. De helpende hand werd toegestoken door Marietje Vischer en Geertje Eicks. Maar ook de leerlingen hebben meegeholpen om de tafels te dekken voor de gasten en ze te verwelkomen met het opspelden van een rood wit blauwe strikje.
Historische Kring Losser
Nadat Richard Bonnes de aanwezigen, waaronder burgemeester Cia Kroon, welkom had geheten, kreeg Peter Blaauwbroek, locatieleider van de basisschool De Saller het woord. Hier volgt een deel van zijn toespraak: “Elk jaar wordt er op de basisscholen aandacht aan de Tweede Wereldoorlog. Dit jaar was de Saller uitgekozen door de Historische Kring Losser. Twee oud-onderwijzers, André van der Veer en Dick Grovestein, hebben een lezing in de klas gehouden en de leerlingen voorbereid op het bezoek aan het concentratiekamp Westerbork. En dat heeft veel indruk op de kinderen gemaakt. In de klas proberen we kinderen duidelijk te maken dat er in WO II maar liefst 6 miljoen joden zijn omgebracht. Niemand heeft een idee hoeveel 6 miljoen is. We laten de kinderen dan op een vel papier voor elk overleden mens een stip plaatsen. Dit lukt natuurlijk niet. Niet genoeg papier en je raakt de tel kwijt. Om te voorkomen dat herdenken bij de jeugd vervaagt, doen we aan dit soort activiteiten. Ik wil de dank uitspreken dat we met jullie, in dit sterke diverse gezelschap, deze maaltijd mogen genieten en de vrijheid mogen meevieren.”
Je bent voor één dag de baas van de wereld
In de groep werd de vraag gesteld dat wanneer je voor één dag de baas van de wereld was, wat zou je dan doen? Een meisje van De Saller zei: “Ik zal ervoor zorgen dat Poetin de oorlog met Oekraïne zou stoppen.” Een aandoenlijk antwoord, dat maar weer aangeeft dat kinderen echt belangstelling hebben voor herdenken, maar boven alles natuurlijk de vrede. En toen kwamen de verhalen los. Mensen die vertelden welke beelden in hun ogen waren gebrand van de periode dat ze de oorlog mee maakten. Vluchtende mensen. Mensen die afgevoerd werden naar Gronau om vanaf daar naar concentratiekampen te worden gebracht. Het bombardement op de Glane en de hongerwinter. En nog veel meer.
Gedichten
Twee meisjes lazen nog een zelf gemaakt gedicht voor.
Saar van Ritbergen
Niet normaal…
Morgen is het een feestelijke dag….. Bevrijdingsdag, 5 mei. Vanavond herdenken wij samen.
Ik denk vanavond aan de oorlog: Wordt alles dan weer normaal? Nee dat is niet zo. Mensen zijn hun thuis kwijt. Mensen verliezen familie. Vrienden missen vrienden. Militairen komen soms niet meer thuis. Veel is kapot.
Het wordt nooit meer echt normaal, normaal zoals het voor de oorlog was. Mensen die de macht willen hebben. Gewoon omdat het fijn voelt. Die nemen dat. Met geweld. Met wapens. Met het zaaien van haat en angst. Die nemen dat gewoon.
Ik ben Saar. En ik zeg hier vanavond: Dat is nooit gewoon. Dat is nooit normaal! Bang zijn is niet normaal. Onder moeten duiken is niet normaal. Je familie door de oorlog vaders, moeders, opa’s, oma’s, of kinderen moeten missen, is niet normaal. Soldaten die niet terugkomen bij hun familie, is niet normaal. Vrienden die vrienden moeten missen is niet normaal.
Vroeger niet. Ook nu niet. Nooit niet.
En daarom denk ik aan hen vanavond. Aan iedereen die familie en vrienden door een oorlog moeten missen. Vroeger en nu. Samen herdenken wij vanavond.
Tess van Oorschot
Vrijheid van ons samen
Vrijheid is voor iedereen anders, iedereen is gelijk en dit allemaal tegelijk. Vrijheid is niet zomaar alles zeggen maar je zelf zijn zonder het uit te leggen. Vrijheid is mogen doen wat je kan zijn zoals je bent. Vrijheid dat kunnen we samen delen zonder geweld angst of pijn. Dan zou vrijheid helemaal perfect zijn.
Vrijheid samen met z’n allen dat kunnen wij.
Door: Sietse Smit
Redacteur, schrijver en regisseur.
