Georg van Slageren schreef enkele dagen geleden op FaceBook het hierna volgende verhaal. Nadat ik het gelezen had heb ik heb gevraagd of hij het leuk vond om dit op Hallo Losser te plaatsen. Hij stemde hiermee in. Sietse Smit
Lieve familie en vrienden.
Velen van jullie weten wel aan wie ik mijn mooie voornamen te danken heb, maar velen ook niet. Ik ben genoemd naar een Duitse soldaat wiens naam hierboven als onderwerp van dit bericht vermeld staat. Sinds ongeveer een maand geleden houdt dit ‘onderwerp’ mij opeens weer heel erg bezig en helemaal nadat ik mij realiseerde dat Georg Wilhelm Theodoor Steinberg komende donderdag 16 februari precies 80 jaar geleden in de buurt van Leningrad is gesneuveld. Vandaar dat ik jullie nu nog een keer of voor het eerst over ‘Corrie’ (zo werd hij in Friesland genoemd) wil vertellen.
Hartelijke groet,
Georg
Een Duitse soldaat die herdacht wordt op een oorlogsmonument in Friesland
Op de foto sta ik met mijn tweelingbroer Meije op 8 april 1959 bij een gedenkteken in de muur van de Hervormde kerk van Nijland, een dorpje tussen Sneek en Bolsward. Aan onze ‘zondagse’ kleding, ook nog met een corsage, kun je zien dat het feest was. Onze acht jaar ouder broer Nanno ging die dag trouwen met Hotty Heegsma.
De steen is geplaatst ter herinnering aan een Duitser die op 16 februari 1943, aan het Oostfront is gesneuveld. Een Duitse soldaat die herdacht wordt op een oorlogsmonument in Friesland. En ik ben naar hem vernoemd. Daar hoort een verhaal bij.
Georg Wilhelm Theodoor Steinberg (op de steen staat een ‘e’ teveel) werd op 15 (en niet op 13) september 1914 in Hamburg geboren. In Duitsland, en zeker in een stad als Hamburg, heersten na afloop van de Eerste Wereldoorlog erbarmelijke omstandigheden. Georg is als hongerkind met vele anderen in 1920 voor enkele maanden naar Nederland gekomen en liefderijk opgenomen in het gezin van mijn oom en tante Meije en Reinskje van Slageren-Andela. Zij hadden toen zelf geen kinderen, maar in 1922 kregen ze een zoon (Ruurd).
Na enkele maanden moesten de kinderen terug naar Hamburg, maar Georg is gebleven. Op aandringen van zijn moeder …! Corrie (zoals Georg in Friesland genoemd werd) groeide op in Nijland en was helemaal ‘vernederlandst’ of beter gezegd ‘verfriest’. Hij was actief in het dorpsleven als bestuurslid van de jongelingsvereniging (CJV). Van zijn pleegvader leerde hij het wagenmakersvak om later diens bedrijf over te kunnen nemen.
Intussen werden pogingen gedaan om hem te naturaliseren, maar die liepen op niets uit omdat ze vanuit Duitsland werden tegengewerkt.
Corrie was inmiddels verloofd met een meisje uit Nijland. Hun trouwplannen werden echter gedwarsboomd omdat de gevraagde papieren uit Hamburg niet werden opgestuurd.
Na de Bezetting van Nederland door Duitsland, kreeg Corrie een oproep om dienst te nemen in het Duitse leger. Er was geen ontkomen aan. In september 1940 ging hij voor zijn eerste ‘oefening’ naar Itzehoe bij Hamburg, waar een opleidingskamp voor niet-Duitssprekende Duitsers was gevestigd. Na afronding van de opleiding werd Corrie ingezet in Noord-Frankrijk. Later werd zijn onderdeel overgeplaatst naar het Oostfront. Hij vocht bij Leningrad als kanonnier en sneuvelde daar op 16 februari 1943. Nu dus 80 jaar geleden!
Op 23 oktober 1943 werd ik geboren als de helft van een tweeling. Mijn broer werd vernoemd naar omke Meije en ik werd genoemd: Georg Wilhelm Theodoor van Slageren. Een bijzonder naam, waarover ik vaak uitleg heb moeten geven. Mijn roepnaam is overigens niet Corrie geworden (want een oude broer heette al Cor), maar men noemt mij Sjors.
De uitleg over mijn naam heb ik, met behulp van de informatie waarover ik beschikte, altijd met plezier gegeven. Vooral aan mijn al genoemde oudere broer Nanno, die de geschiedenis van onze familie heeft beschreven, heb ik veel van die (overigens beperkte) informatie te danken. Ik heb mijzelf nooit heel diepgaand in Corrie verdiept, hooguit heb ik wel eens het plan gehad om zijn verloofde op te sporen om van haar te horen wat voor mens hij is geweest. Maar zoals dat vaker gebeurt: je hebt de beste bedoelingen, maar je bent jong en druk met je gezin en met je werk en het blijft erbij. En nu kan het niet meer, want zij leeft niet meer.
Maar:
Enkele weken geleden werd ik op een avond gebeld door een mij onbekende oud-Nijlander, wiens aandacht opeens gevallen was op ‘Een Duitse soldaat die herdacht wordt op een oorlogsmonument in Friesland’. Via, via, was hij er achter gekomen dat ik naar Georg Wilhelm Theodoor Steinberg vernoemd ben. Hij is als wetenschapper verbonden aan een universiteit, gepromoveerd, heeft veel ervaring in archiefonderzoek en is naar eigen zeggen erg vasthoudend als hij eenmaal aan een onderzoek begonnen is. Dat onderzoek is natuurlijk privé, maar ik heb goede hoop dat hij er in zal slagen nog veel informatie over Corrie boven water te krijgen. Ik zal hem daarbij helpen zoveel als mogelijk is.
Sinds dit telefoontje is Corrie niet meer uit mijn gedachten geweest. Op 16 februari 2023 is het precies 80 jaar geleden dat Corrie sneuvelde in de buurt van Leningrad, vermorzeld onder een tank. In bijna 80 jaar heb ik op de dag van zijn overlijden nooit stilgestaan bij zijn dood. Ik hoop dat dat goed gemaakt wordt doordat iedereen die dit bericht leest komende donderdag met mij even aan hem denkt.
Georg Wilhelm Theodoor van Slageren 06 1136 7831
