Gisterenavond was de langverwachte première van de film Hongertocht. En het wachten was de moeite waard.
Ontvangst in stijl
Terwijl de kinderen zich verzamelde bij de Fakkel om in een ouderwetse TET bus naar de première gereden te worden, werden de gasten in ’t Lossers Hoes op de rode loper ontvangen. Toen ook de jonge sterren zich bij de volwassenen gevoegd werd de ontvangst zich naar boven verplaatst waar een heerlijk drankje en gebakje op hen wachtte. Na deze lekkernijen ging het gezelschap samen naar de tot filmzaal omgetoverde raadzaal. Hier stonden Gerard Beuvink en Hennie Nijhof gespannen de genodigden op te wachten. Op de achtergrond speelde de “making off” film waarin alle spelers zich voorstelde. Sommigen van hen waren bijna niet terug te herkennen omdat alweer 3 jaar geleden begonnen was met dit grote project.
Gespannen makers
Na een kort woord van de 2 initiatiefnemers was het dan eindelijk zover. Na 2 jaar konden ze eindelijk laten zien wat ze gemaakt hadden van alle mooie beelden. De zaal was gedurende de gehele film muisstil en er volgde een daverend applaus bij de aftiteling. Filmmaker Hennie Nijhof gaf later in een interview met RTV Losser toe dat hij meer naar het publiek dan naar de film had gekeken, zo gespannen was hij voor de reactie van de toeschouwers. Achteraf gezien een spanning die niet nodig was, want niemand had ook maar een kritische noot.
Productie geheel in Losserse handen
De film is gemaakt door de Losserse Toneelvereniging De Rommelpot en RTV Losser. De rollen in de film worden gespeeld door acteurs die bijna allemaal afkomstig zijn uit Losser. In een eerder stadium werden inwoners van Losser gevraagd om een gastrol te vervullen in de film en daaraan werd behoorlijk gehoor aangegeven. Na een casting werd de rol van Etty vergeven aan de toen 16-jarige Noa Heerink.
Trotse familie
Ook de familie van Etty van ’t Endt was diep onder de indruk van de film en gaven aan dat ze blij waren dat het verhaal van hun moeder zo goed en mooi verfilmd is. Zij haalden ook aan hoe dit een verhaal is, dat door de realiteit is ingehaald. Momenteel vangen zij, net als de gemeente Losser, wederom oorlogsvluchtelingen op, ditmaal uit Oekraïne.
Gezellige nazit
Hierna was het tijd voor een hapje en drankje. Daarbij konden de gasten gezellig napraten met de spelers, de makers en elkaar. Want na 2 jaar wachten op deze heugelijke avond, hadden de meeste mensen meer dan genoeg om over bij te praten. Kortom, een langverwachte maar zeer geslaagde avond!