Het blog “Cultuur in onze samenleving” geschreven door Bert Eulderink.
Ik was 10 jaar en ik ging met de dubbele ladder onze straat rond, de begoniastraat, om de ramen te wassen van de slaapkamers aan de buitenkant. Er woonden op dat moment veel mensen die dat zelf niet meer konden. Ik vond dat mooi en zinvol om te doen. Niet veel later ging ik samen met iemand de krant rondbrengen, niet alleen voor het geld, maar ook om nuttig te zijn. Na 2 jaar kreeg ik, toen ik 12 was, mijn eigen wijk. Die kranten moest je s,avonds om 5 uur ophalen op de plek waar ik nu nog geen 100 meter vanaf woon, en waar toen nog het kantoor van de Twentsche Courant zat.
Dat heb ik 2 jaar volgehouden totdat ik op de Lts in Oldenzaal in het examenjaar kwam. Ik behaalde mijn diploma leerling schilder en kon aan de slag bij schilder meijer, die toen op de plek zat waar nu Albert Heijn zit. Ik heb toen nog meegewerkt als schilder van de toenmalige uitbreiding van Johma Salades.
Ik was nog geen 16 jaar en verdiende al best goed voor die tijd, en 1 van de toenmalige collega,s zij tegen mij: vind je het leuk om eens keer te komen kijken bij de Tukkers om muziek te maken ? En ja dat wilde ik wel, want nu kon ik dat betalen. Muziek was al de rode draad in mijn leven want mijn hele famille maakte al muziek, en mijn vader was daar ook al verdienstelijk in bezig, dus ik ging ook muziek maken. In 1984 kreeg ik een tweede passie; carnaval. Eerst 3 jaar bij de Grösmeeierkes, daarna bij de Stroatkroepers, en daar zit ik nog steeds bij.
Hoe kan het ook anders, want Losser heeft een zeer groot verenigingsleven, dus zo gek was dat niet. Ook Oud-wethouder Meijer en voormalig directeur van de sociale dienst Herman Muës hielden veel van het bruisende carnaval in het Losser.
Ik heb 21 jaar in Enschede gewoond, en ook daar wilde ik me nuttig maken, en nam zitting in de wijkraad de Bothoven, waar we de leef en woonomgeving verbetert hebben, door vooral mét de bewoners structurele activiteiten op te zetten. Ook zat ik in de activiteiten commissie en later het bestuur van alleengaanden club Solo Actief.
Ik bleef intussen gewoon lid van de carnavalsclub in Losser, want die binding hield mij nog in Losser, net als de Losserse avondvierdaagse, waar ik met plezier samen met mijn zoon naar toe ging, en sinds 2018 ik weer in Losser woon. Zo kunnen we zien dat het rijke culturele leven in de gemeente Losser het cement van de samenleving is.
Het is daarom de moeite meer dan waard om te strijden voor meer solidariteit voor kunst en cultuur!
Tekst en foto’s: Bert Eulderink
