Nieuws & Agenda
Overvallen door kanker
Vivian Theussing (30) is afgestudeerd aan de hogeschool Zuyd locatie Maastricht. Ze mag zich docente beeldende kunst en vormgeving noemen. Een baan heeft ze op dit moment niet. De reden hiervoor is het bijkomen van enkele stressy jaren die ze heeft ondergaan tijdens haar studie. In 2016 werd borstkanker geconstateerd. Ze ontdekte een knobbeltje in haar borst. Och een knobbeltje. In 2010 was er ook al een knobbeltje ontdekt en dat bleek goedaardig. Dus even hups verwijderen en weer door naar alle dag van het leven. Nee dus. Een heuse kanker en de medische molen ging draaien. Operatie. Gelukkig borstsparend. Eicellen invriezen. Bestraling. Chemo. Hoe verder?
Optimist
Vivian is een optimist die het goede in het leven ziet en wil zien. Ze heeft haar optimisme ingezet om het kwaadaardige te overwinnen. Met hulp van haar omgeving en ouders. Haar arts zei dat ze tijdens de behandeling gewoon verder kon studeren. Dat wilde ze maar dat ging niet. Na de behandeling heeft ze gedoseerd haar studie weer opgepakt en het resultaat mag er dan ook zijn. Nu exposeert ze haar afstudeerproject in het Theussing’s atelier van haar moeder Annette aan de Bernard Leurinkstraat in Losser. Te bezichtigen tot begin december elke middag van donderdag tot en met zaterdag, zondag of andere dagen op afspraak. Zeker de moeite waard. Het is een expositie die je verrast. Bewegende beelden op een schilderij geprojecteerd. Voorstudies van het tekenen van mensen die ademen. Hoe vertrouw je zoiets toe aan papier?
Een burn out strooide roet in het eten
Ondanks alle goede voornemens na het afstuderen ging het mis en kondigde zich een niet mis te verstane domper aan in de vorm van een burn out. Op papier was ze genezen. Haar gevoel was echter heel anders. Ze voelde zich ziek en was niet in staat om op dit moment een baan te zoeken.
In het verleden heeft ze veel steun aan haar ouders en zussen gehad. Ze kreeg een relatie tijdens de chemobehandeling met haar vriend Dirk met wie ze nu samenwoont in Nederweert. Dirk heeft een goede baan in de recycling en heeft en had alle begrip voor Vivians problemen. Stapje voor stapje gaat het de goede kant op. Uiteindelijk heeft ze in 7 jaren haar studie gehaald maar ten koste van wat. Met haar optimisme zag ze kans, minder snel dan verwacht, haar doel toch waar te maken.
Klankbord voor een ander zijn
Vivian realiseert zich dat er mensen zijn die in een soortgelijke situatie verkeren. Voor die mensen, hun omgevingen en eventuele ouders wil ze als klankbord fungeren om te vertellen wat het is en om te laten zien dat het, met horten en stoten, toch een goede wending kan krijgen. Mensen steun geven en laten blijken dat dit niet het einde is. Mensen zeggen dat ze het beetje optimisme dat ze nog hebben te ontplooien tot een werkbaar instrument. Meehelpen je genezing een boost te geven zodat je effectief kunt meewerken aan je eigen beter worden. Vaak moeilijk, maar zeker beter dan bij de pakken neer te gaan zitten. Bovendien is het fijn om met lotgenoten over de situatie te praten. Lotgenoten begrijpen elkaar met minder woorden.
Vivian Theussing (30) is afgestudeerd aan de hogeschool Zuyd locatie Maastricht. Ze mag zich docente beeldende kunst en vormgeving noemen. Een baan heeft ze op dit moment niet. De reden hiervoor is het bijkomen van enkele stressy jaren die ze heeft ondergaan tijdens haar studie. In 2016 werd borstkanker geconstateerd. Ze ontdekte een knobbeltje in haar borst. Och een knobbeltje. In 2010 was er ook al een knobbeltje ontdekt en dat bleek goedaardig. Dus even hups verwijderen en weer door naar alle dag van het leven. Nee dus. Een heuse kanker en de medische molen ging draaien. Operatie. Gelukkig borstsparend. Eicellen invriezen. Bestraling. Chemo. Hoe verder?
Optimist
Vivian is een optimist die het goede in het leven ziet en wil zien. Ze heeft haar optimisme ingezet om het kwaadaardige te overwinnen. Met hulp van haar omgeving en ouders. Haar arts zei dat ze tijdens de behandeling gewoon verder kon studeren. Dat wilde ze maar dat ging niet. Na de behandeling heeft ze gedoseerd haar studie weer opgepakt en het resultaat mag er dan ook zijn. Nu exposeert ze haar afstudeerproject in het Theussing’s atelier van haar moeder Annette aan de Bernard Leurinkstraat in Losser. Te bezichtigen tot begin december elke middag van donderdag tot en met zaterdag, zondag of andere dagen op afspraak. Zeker de moeite waard. Het is een expositie die je verrast. Bewegende beelden op een schilderij geprojecteerd. Voorstudies van het tekenen van mensen die ademen. Hoe vertrouw je zoiets toe aan papier?
Een burn out strooide roet in het eten
Ondanks alle goede voornemens na het afstuderen ging het mis en kondigde zich een niet mis te verstane domper aan in de vorm van een burn out. Op papier was ze genezen. Haar gevoel was echter heel anders. Ze voelde zich ziek en was niet in staat om op dit moment een baan te zoeken.
In het verleden heeft ze veel steun aan haar ouders en zussen gehad. Ze kreeg een relatie tijdens de chemobehandeling met haar vriend Dirk met wie ze nu samenwoont in Nederweert. Dirk heeft een goede baan in de recycling en heeft en had alle begrip voor Vivians problemen. Stapje voor stapje gaat het de goede kant op. Uiteindelijk heeft ze in 7 jaren haar studie gehaald maar ten koste van wat. Met haar optimisme zag ze kans, minder snel dan verwacht, haar doel toch waar te maken.
Klankbord voor een ander zijn
Vivian realiseert zich dat er mensen zijn die in een soortgelijke situatie verkeren. Voor die mensen, hun omgevingen en eventuele ouders wil ze als klankbord fungeren om te vertellen wat het is en om te laten zien dat het, met horten en stoten, toch een goede wending kan krijgen. Mensen steun geven en laten blijken dat dit niet het einde is. Mensen zeggen dat ze het beetje optimisme dat ze nog hebben te ontplooien tot een werkbaar instrument. Meehelpen je genezing een boost te geven zodat je effectief kunt meewerken aan je eigen beter worden. Vaak moeilijk, maar zeker beter dan bij de pakken neer te gaan zitten. Bovendien is het fijn om met lotgenoten over de situatie te praten. Lotgenoten begrijpen elkaar met minder woorden.
Door: Sietse Smit
Redacteur, schrijver en regisseur.
