Ron van den Bos, die zijn jeugd op ’t Ribbelt in Enschede doorbracht, ging na de lagere school naar het voortgezet onderwijs. Eerst LEAO. Dat ging best wel goed maar Ron had problemen met het handelsrekenen en kreeg het advies om een andere studierichting te kiezen. Zo kwam hij op 14-jarige leeftijd op de STORK-Wilhelminaschool in Hengelo terecht.
Bemetel (Bedrijfsopleiding Metaal- en Elektrotechnische industrie)
Deze school stond destijds aangeschreven als het beste van het beste op het gebied van de techniekonderwijs. De opleiding duurde 4 jaar. Eén week theorie en drie weken praktijk. Zo werd het hele bedrijf van STORK doorlopen en hadden de leerlingen aan het eind van de opleiding het hele bedrijf meegemaakt en waren allround vakmensen. Na de opleiding ging hij bij STORK als onderhoudsmonteur aan de slag. Daar heeft hij 29 jaar gewerkt op verschillende werkplekken waaronder in de buitendienst. De technische afdeling van STORK werd overgenomen door een extern bedrijf en ging na één jaar failliet. In 1999 stond Ron op straat terwijl hij net een huis had gekocht.
Ervaring
Maar een man met zoveel ervaring in de techniek blijft niet lang werkloos. Via Randstad Intertech is hij als field service engineer gaan werken en reisde heel Nederland af. Ron kwam bij Phillips in Almelo terecht en kreeg daar een tweejarig contract. Mooi werk. Phillips Almelo bouwde machines voor een hightech bedrijf ASML. Echter vier weken voor afloop van het contract kwam er een dip in de productie en werd zijn contract niet verlengd. Een teleurstelling want het was een hele mooie baan.
Docent
Gedurende die tijd kreeg Ron steeds meer belangstelling om zijn kennis en kunde over te dragen aan leerlingen. In de periode dat hij bij STORK werkte had hij daar al enige ervaring in opgedaan met de begeleiding van stagiaires. In die periode kwamen er leerlingen van school met een enorme kennis aan techniek, maar ze wisten dit niet eenvoudig toe te passen in de praktijk. Hij reageerde op een vacature: “Praktijk leerkracht met brede technische ervaring.” Zo kwam hij bij een Justitiële Jeugd Inrichting (Rentray) in Rekken terecht.
Bijspijkeren
Zijn ervaring met de begeleiding van stagiaires was niet voldoende, dus moest hij op 52-jarige leeftijd een onderwijsstudie gaan volgen welke hij met succes heeft afgesloten. Windesheim Zwolle en Saxion avondschool Enschede.
Jongeren in het ZMOK onderwijs
Dat waren zijn leerlingen. Jonge wetsovertreders die zich gedroegen zoals het hun uitkwam en hun nieuwe leerkracht wilden testen. Je moet over meer dan goede sociaalpedagogische vaardigheden beschikken om niet kopje onder te gaan in zo’n poel van onwil en tegenwerking. Maar het lukte hem om het vertrouwen van zijn leerlingen te winnen door naar ze te luisteren, ze in hun waarde te laten en ze te respecteren als ze iets leverden dat alle kritiek kon weerstaan. Heel veel leerlingen zagen een vaderfiguur in hem en waardeerden zijn manier van werken.
Troubleshooter
De manier van werken van Ron bevalt iedereen uiteraard bijzonder goed. Hij wordt gevraagd op plekken waar de gewenste sfeer niet optimaal is. Zo wordt hij op verschillende inrichtingen gevraagd orde te scheppen. Sommigen halen een trekker- of scooterrijbewijs. Sommigen worden schilder, lasser, heftruckchauffeur. Hij zorgt dat ze een baan krijgen. Hij ziet leerlingen opbloeien in de maatschappij en die leerlingen zijn hem daar dankbaar voor. Met een groep leerlingen ging hij wandelpaden voor IJsselbeheer verzorgen. Hij ging met leerlingen het bos in en leerde ze omgaan met de nodige gereedschappen zoals een motorkettingzaag, een bijl etc. Leerlingen de techniek van de kloofmachine bijbrengen. Leerlingen blij met hun werkervaring en een goede kans in de maatschappij. Ron blij omdat hij het zo leuk vond.
Krimpcultuur
Ook Ron ontkomt niet aan de heersende krimpcultuur in Nederland. Op zijn 61e wordt hem een vertrekregeling aangeboden. Totaal onverwacht en in feite tegen zijn zin. Omdat het toch wel aantrekkelijk lijkt om op zijn lauweren te gaan rusten neemt hij de regeling aan. Hij gaat zijn woning verbouwen en maakt reizen naar Indonesië, Brazilië en Spanje met zijn partner. Hij geniet van zijn vrijheid. Heeft veel tijd om andere dingen te doen, waaronder zijn passie sport.
Toch terug
Ron wordt anderhalf jaar later gebeld door Frans Coehorst, directeur van het Bonhoeffer College aan de Vlierstraat in Enschede. Frans wist dat Ron een regeling had getroffen met zijn laatste werkgever. Hij vroeg hem of hij nog beschikbaar was om voor nood nog even in te vallen voor drie maanden. Midden in het schooljaar stond Ron weer voor de klas en kreeg zoals in alle voorgaande gevallen een klik met de leerlingen. Leerlingen die hem vroegen langer te blijven zodat hij ze tot aan het examen kon begeleiden. Daar bleef hij nog drie jaar werkzaam. Na zijn onderwijsperiode heeft hij nog twee jaren bij VDL in Almelo gewerkt als fijnmechanisch monteur en uiteindelijk werd 16 december 2020 was zijn laatste werkdag. Althans dat zegt Ron. In totaal heeft Ron 53 werkzame arbeidsjaren achter de rug.
