Een blog door Björn & Tanja Wolthuis.
Onze zoon Björn kreeg via zijn basisschool, KBS de Martinus, lesmateriaal over Stolpersteine. Het startpunt om hier eens meer van te weten te komen en deze blog.
Gunter Demnig
De Duitse kunstenaar Gunter Demnig begon in 1997 met het leggen van de eerste Stolperstein in de Berlijnse wijk Kreuzberg. Het is een herinnering aan de Holocaust in de Tweede Wereldoorlog. Een Stolperstein wordt geplaatst in de stoep voor het voormalige woonhuis van het slachtoffer en ontvangt ieder slachtoffer een eigen monument. Zijn motto is: ‘EEN MENS IS PAS VERGETEN ALS ZIJN OF HAAR NAAM VERGETEN IS’.
10 stenen op 3 adressen
In Losser zijn 10 stenen op 3 adressen geplaatst in juli 2013. 1 van deze stenen is voor Elsbeth Zilversmit, het meisje waar André van Aarsen eind april een gedicht over schreef.
Digitale zoektocht
We vervolgden onze digitale zoektocht en kwamen bij de site van traces of war. Hier stond: “geen foto’s beschikbaar”. Onze kinderen weten inmiddels wel dat 4 en 5 mei voor ons bijzonder genoeg is om, al is het maar even, bij stil te staan. Dus juist in dit jaar voor ons gezin dé manier om stil te staan bij 4 en 5 mei en ervoor te zorgen dat de foto’s beschikbaar komen. Dus Bevrijdingsdag met ons gezin op de fiets gestapt en samen verwonderd over de plekken. Zelfs midden in het centrum voor de speelgoedwinkel! Zo vaak overheen gelopen, maar nooit echt gezien en bij stilgestaan.
Met de verschrikkelijke gedachte in ons achterhoofd wat hier in 1943 voor het 3-jarige Joodse meisje Elsbeth Zilversmid heeft afgespeeld en dezelfde plek nu een lach op menig (kinder)gezicht tovert. Het contrast kan niet groter in mijn gedachten. “Opdat wij nooit vergeten”!
Traces of War
Ik plaatste een bericht op facebook en stuurde de foto’s in. In het bedankje van Traces of War zat een link naar onze foto’s opgenomen en een kaart van Nederland met locaties, waar ze nog graag foto’s van ontvangen in “onze” buurt. Laat dat nu precies een vraag zijn die ik vorige week veel heb gehad: https://www.tracesofwar.nl/embed/5954.
Tekst: Tanja Wolthuis