Het is zondag 14 januari 1945. De oorlog loopt ten einde. De geallieerden hebben al grote delen van Europa bevrijd. Het is daarom ook niet zo verwonderlijk dat er regelmatig Engelse gevechtsvliegtuigen boven Twente vliegen. Twente grenst immers aan Duitsland.
Luchtgevecht
Op die zondag rond 10.30 uur vliegen 12 Spitfires van de Royal Air Force voor een gewapende verkenning naar het gebied Rheine-Enschede. In dit luchtgebied ontdekken zij 11 Duitse jachtvliegtuigen, die kort daarvoor waren opgestegen vanaf de vliegbasis Twente. Er volgt een luchtgevecht waarbij zeker 2 Duitse toestellen worden geraakt en onbestuurbaar neerstorten.
Gevolgen zijn desastreus
Een Duitse jager stort neer op twee dubbele woonhuizen aan de Scholtinkstraat in Losser. Het huis op nummer 38 wordt door het brandende vliegtuig meteen in een vuurzee omgedoopt. Deze woning, bewoond door de familie Stegge, blijkt het zwaarst te zijn getroffen. Van het gezin vinden vader Johannes en vijf van zijn kinderen, in de leeftijd van 6 maanden tot 17 jaar, de dood. De moeder en vier andere kinderen zijn gewond, maar overleven de ramp. Twee andere kinderen uit het gezin zijn op het moment van de ramp niet thuis en blijven ongedeerd.
Gezinsdrama maakte grote indruk in Losser
Het gezinsdrama van de familie Stegge maakte grote indruk in Losser. In enkele ogenblikken werd een gezin uiteengerukt. Een drama waar ook nu nog steeds met mededogen over wordt gesproken.
Familie herdenkt het drama na 75 jaar
Nu na precies 75 jaar staat de familie Stegge stil bij het familiedrama. Op de begraafplaats in Losser hebben zich zo’n 90 familieleden verzameld bij het tot oorlogsmonument verklaarde graf. Daarop leggen Mini Douwma-Stegge (82) en haar broer Hennie (86) namens de familie een krans.
Mini’s geheugen is uitgewist
Mini Douwma-Stegge is de jongste overlevende van het gezin en eigenlijk ook de enige die in staat is om het verhaal te vertellen. Zij verbleef op het moment van de ramp bij de buren. Door de klap werd haar geheugen van het ene op het andere moment volledig gewist.
Mini: “Ik was na de ramp volledig in shock. Ik ben alle herinneringen kwijt. Mijn leven begint eigenlijk pas na de oorlog. Misschien is het wel mijn geluk geweest. Het is een soort van zelfbescherming geworden. Ik heb me wel eens afgevraagd hoe mijn moeder dit alles heeft kunnen verwerken. Je man en vijf kinderen verliezen, ongelooflijk wat een mens verdragen kan. Maar ze heeft tot op late leeftijd strijd- en levenslust getoond. In 1988 hebben ze vanwege oude oorlogswonden nog haar been moeten amputeren. Maar dat weerhield haar er niet van om toch weer te willen lopen. Ze is in 1991 gestorven en ik bewonder haar moed en geloof. Als ik tegenslagen heb, dan denk ik altijd aan haar en zeg dan tegen mezelf: zeur toch niet zo”.
Trauma
Van de vijf overlevende kinderen zijn er nog vier in leven. Een ieder heeft met het verleden zijn eigen gevecht gehad. Een van de broers is tijdens een narcose met het verleden geconfronteerd. Bij hem is de ramp in volle heftigheid teruggekeerd. De klap, het brandende huis en zijn dode broertjes hebben bij hem een trauma opgeroepen.
Familieherdenking
En nu op 14 januari 2020 herdenkt de familie Stegge het familiedrama. Zelfs na 75 jaar komt de tragedie weer sterk naar boven. Maar de saamhorigheid van de familie doet iedereen goed. Ze zijn sterk, de Stegge’s en dat zullen ze altijd blijven.
Video
RTV-Losser maakte de volgende video:
