Ze had een florerende parfumeriezaak aan de Brink 37/39 in Losser .Een winkel met veel passie, deskundigheid en enthousiasme, geleid door een jonge spontane onderneemster die de fijne kneepjes van het vak in zich had.
En dan vlak voor de Kerstdagen in 1997 bij de reis naar een wintersportgebied in Noorwegen gebeurt het. Op een doorgaande weg in Zweden raakte ze betrokken bij een vreselijk ongeluk. Een frontale botsing met een tegenligger en de gevolgen zijn desastreus. Ze heeft een gebroken nek en het leven staat ineens helemaal op z’n kop.
En nu 24 jaar later zoeken we haar op. Want hoe gaat het nu met
Ellen Bruggink
In haar sfeervolle huis aan de Bredenhorst in Losser blikken we met Ellen, die links geheel verlamd is en ook een deel van haar gezichtsvermogen moet missen, terug naar de begintijd van haar parfumeriezaak “Courage” en naar de moeilijke periode daarna.
Ellen: “ Het begon allemaal in 1988. Ik werkte als verkoopster in een drogisterij en werd door Willem van den Berg, destijds apotheker, benaderd om in Losser een drogisterij annex parfumerie te gaan starten. In ben er toen ingestapt en de zaak liep uitstekend. De drogisterij heb ik langzaam afgebouwd en vervangen door een parfumeriezaak met huidverzorging en een schoonheidssalon onder de naam “Courage”. Al snel had ik personeelsleden aangesteld omdat het uitstekend liep. We hadden een prima omzet en de zaak had ik in mijn hart gesloten”.
Fatale ongeluk maakte een eind aan mijn droom
Na het ongeluk werd Ellen verscheidene keren geopereerd en was haar toestand behoorlijk kritiek. Zelf zegt ze hierover: “Het was allemaal kantje boord. Eigenlijk is het een wonder dat ik er nog ben”.
Met pijn in hart “Courage” verkocht
De parfumerie werd aanvankelijk door de personeelsleden voortgezet. Maar uiteindelijk moest Ellen besluiten haar “Courage” van de hand te doen en verkocht ze met pijn in haar hart haar zaak aan Leontien Stortelder. Inmiddels heeft het pand een volledig andere bestemming gekregen en is de broodjeszaak “Yauno” erin gevestigd.
Positiviteit heeft het leven weer kleur gegeven
Ellen: “Ondanks mijn handicap ben ik een gelukkig mens. Ik heb een schat van een man en heb veel lieve mensen om mij heen. Bovendien heb ik veel te danken aan het revalidatiecentrum het Roessingh waar men mij enorm heeft gestimuleerd om door te gaan. Ik sport veel en ik schilder graag. Heimwee naar de parfumerie heb ik nog soms nog wel. Ik spreek soms mensen in het dorp die mijn winkeltje nog steeds missen en dat doet me dan wel weer goed. Maar ik ben gelukkig en tel mijn zegeningen”.
Dan laat Ellen mij haar schilderijen zien die ze heeft gemaakt en ben ik onder de indruk van deze vrouw die geniet van het leven en een voorbeeld is van positief denken.
Als ik als laatste vraag of ze nog een favoriete geur aan de parfumerie heeft overgehouden, zegt ze lachend: “ Ja, al 30 jaar Versace”.
