Zaterdag 15 februari was het 75 jaar geleden dat Glane gebombardeerd is met brisantbommen die bestemd waren voor het iets verderop gelegen Gronau. Hierbij kwamen 3 mensen om het leven en werden 7 kinderen en een volwassen vrouw gewond. Er werden 25 huizen onbewoonbaar en ruim 95 zwaar beschadigd. Een vergissingbombardement. Glane was veranderd in een ruïne.
Dorsphuus de Glaan
De herdenking begon om 13.30 uur in het dorpshuus de Glaan, waar veel belangstellenden acte de préséance gaven. De voorzitter van de dorpsraad uit Glane, Ad Pruyn, opende de plechtigheid. Hij vertelde dat hij zijn jeugd had doorgebracht in Rotterdam en dat hij als 12 jarige jongen, met zijn moeder in de tram zat. De tram hield stil vanwege de herdenking van het bombardement op Rotterdam in mei 1940. In een kwartier tijd vielen toen 158 bommen van 250 kg en 1150 bommen van 50 kg neer op de stad. De schade was enorm. Verbindingen vielen uit, huizen vlogen in brand. De brand breidde zich zo snel uit dat het gehele hart van de stad in puin kwam te liggen. Toen op 15 mei de rook was opgetrokken kon men de balans opmaken. Er vielen zo’n 800 doden, meer dan 80.000 mensen verloren hun woning en 24.000 huizen gingen verloren.
Een geweldige impact en iedereen weet over het bombardement van Rotterdam. En bijna niemand weet over het bombardement Glane. Ad weet zich te herinneren dat er mensen in de tram zaten die zich afvroegen of er zolang na de gebeurtenis nog aandacht aan besteed moest worden. Het bombardement Glane heeft percentueel meer slachtoffers opgeleverd dan destijds het bombardement. Glane, een kleine gemeenschap waar iedereen iedereen kent. Iedereen had iemand die er bij betrokken was.
Naar de plek des onheils
Het gezelschap trok vervolgens te voet naar de plaats waar het bombardement had plaats gevonden, dicht bij de grensovergang. Waar onlangs nog een tukje rail met een stootblok is geplaatst ter herinnering aan het station Glane. Burgemeester Cia Kroon kreeg het woord en zei dat ze het fijn vond dat er zoveel belangstellenden voor deze herdenking aanwezig waren. Ook onderstreepte ze het belang van dit soort herdenkingen, met als voornaamste reden de jeugd te laten weten wat er ooit gebeurd is en dat dit nooit weer mag gebeuren. Zij vroeg een minuut stilte. Na deze stilte klonken uit de doedelzak van Norbert Bruins ontroerende tonen. Dit, mede met het leggen van bloemen, maakte het geheel tot een plechtige herdenking. Norbert heeft het bombardement vele malen ‘meegemaakt” uit de verhalen van zijn moeder. Die verloor bij het bombardement haar moeder, de overgrootmoeder van Norbert, Johanna Elferink.
Annie Bok-de Vries
Annie Bok-de Vries (83) was één van de slachtoffers. Ze vertelt het zich nog goed te kunnen herinneren. Ze was buiten aan het spelen toen het bombardement begon. Ze raakte gewond door rondvliegende scherven en kreeg ernstige problemen met haar gezichtsvermogen. Ze heeft nog steeds een gedeelte van een scherf in haar hoofd.
Historische Kring Losser
Op de plek van het bombardement aan het eind van de Hoge Veldweg, bij de grens, heeft de HKL in 2013, in het kader van het project ‘Plaatsen van herinnering’, een informatiebord geplaatst.
