In het kader van Allerheiligen en Allerzielen een frutsel geïnspireerd op het Engelse gedicht van Elisabeth Frye ” Do not stand at my grave and weep” door André van Aarsen.
Stoa nich an mien graf
Stoa nich an mien graf en huult oen oagen rood
Ik bun doar nich, ik bun nich dood
Ik bun in duuzend zucht’n lucht
Ik bun in vöggel, heel hoog in eer vlucht
Ik bun in witte verse snee
dee zo hoog kump as oen knee
Ik bun in knienkes dee spölt met felle zunnestroalen
Ik bun in tuffelpankook, zo heet, da’j ze nich in de haa’n kunt hoal’n
Ik bun de zachte warme weend
Ik bun in de stilte dee’j in de aowend veendt
Ik bun in de bleum dee bleuit
Ik bin in de boeskeul dee steurig greuit
Loop nich an mien graf te hoop
Loat oen troan’n toch nich de vri’je loop
Zet den kips nich of, oen kop hooft nich ontbloot
Ik bun doar nich, ik bun nich dood
Noar Elisabeth Frye, oet et Engels
