De mens verandert naarmate de leeftijd stijgt. Een logica zo helder als een koe. Op latere leeftijd besef je pas hoe mooi je was. Hoe soepel alles verliep. Hoe strak je in je vel zat. De ouderdom doet zijn intrede vlak na de geboorte. Dat moment is het begin van de weg naar de toekomst, waarvan je niet weet hoe die er uit ziet. Eén ding staat vast. Je bent op weg van de wieg naar het graf.
Mijn eerste ervaring met deze materie was toen ik rond mijn 20e tegen een jonge meid uitbundig haar schoonheid prees. Haar antwoord was: “Dank u wel meneer.” Er volgden nog vele. Eén van de meest pijnlijke was toen ik onder de douche mijn voeten waste en ik mijn billen tegen de tegelwand moest drukken om niet om te vallen.
Gebogen
Mensen worden ouder en dat willen ze ook. We zien onze huid in een soort perkament veranderen. Onze botten worden broos. We kunnen ons dingen soms minder goed herinneren, maar dat heeft ook weer een voordeel. Mensen worden kleiner en sommige mensen gaan voorover lopen zodat het lijkt of ze gebogen zijn. En dat gebogen lopen overkwam oma ook. Opa had al eens voorzichtig geopperd dat ze kleiner werd maar toch vooral haar rug moest rechten om te ontkomen aan de bochel. Maar oma deed niets op opa uit en nam zijn opmerking voor lief aan. Tot.
Kleinzoon
Kleinzoon Jelle (8) komt op bezoek. De gebruikelijke begroetingsrituelen zoals knuffelen en kussen. Lieve woorden worden uitgewisseld. Oma maakt dan haar gebruikelijke gang naar de kast om daar de snoepjestrommel uit te halen. Jelle staart zijn oma na en vraagt: “Waarom loopt u zo gebogen oma?” Ter onderstreping van zijn statement doet hij een paar pasjes met een gebogen rug. Oma is perplex. Als een kind dat ziet, ziet een ander het zeker ook. En ja, opa had het er ook al een keer over. Twee dagen later was oma in het bezit van een rug-houding correctie brace. Het woord van Jelle woog zwaarder dan dat van opa.
