Indrukwekkende dodenherdenking in Losser

Vrijdag 4 mei rond de klok van 18.30 uur verzamelden zich de door het Oranje Comité Losser uitgenodigde gasten in ’t Lossers hoes. De opkomst was groot.

Vanuit college: Burgemeester Kroon, wethouder Prins en gemeentesecretaris Van Dam. Duitse burgemeesters: Herr Overberg (Emsburen), Herr Volker Pannen (Bad Bentheim), Herr Bajorath (vervanger Bürgermeister Rainer Doetkotte). De paters van Kloster Bardel met hun Duitse gasten en de Duitse vertegenwoordigers van de oase. Ron de Leeuw trad op als ceremoniemeester.

Heilige Maria Geboortekerk

Na de ontvangst in ’t Lossers Hoes ging het gezelschap te voet naar de Heilige Maria Geboortekerk. Hier begon om 19.00 uur onder leiding van de voorgangers pastor Carla Berbée en ds. Hennie Marsman de Oecumenische Herdenking. Tijdens de herdenking werd het gedicht “Eén keer vaker.” Voorgelezen. Dit gedicht van de 17 jarige Maureen de Witte was het winnende gedicht 2019 van de dichtwedstrijd “Dichter bij 4 mei.” De muzikale omlijsting was in handen van het dameskoor Katholieke geloofsgemeenschap Losser. De organist was Gerard Hoveling.

Stille tocht

Na de Oecumenische Herdenking begaf het gezelschap zich naar het kerkhof achter de kerk. Hier vond de start van de stille tocht plaats. Men bezocht de graven van de geallieerde piloot uit New Zeeland, het graf Pastoor Schaaf en die van de gebroeders Dijkhuis. Ook stond men stil bij het graf van de in de oorlog omgekomen gezinsleden toen een vliegtuig hun woning doorboorde. Van hier uit liep men langs het Joods Monument. Burgemeester Kroon en wethouder Prins legden samen een bloemstuk. Daarna werd door het oranje Comité een bloemstuk gelegd. Hierna werd de tocht vervolgd naar het Martinusplein. Onderweg sloten zich steeds meer mensen aan bij de stoet.

Martiniplein

Klokslag 20.00 uur werd er twee minuten stilte gehouden. Vervolgens werd The Last Post gespeeld waarbij bij menigeen het kippenvel op de huid plaats nam. Burgemeester Cia Kroon kreeg het woord en verwelkomde iedereen. Ze memoreerde aan de gevallenen. Aan de geallieerden die hun leven gaven voor onze vrijheid. Aan de ellende die de oorlog met zich mee bracht. De gemeente Losser grenst over een lengte van 25 kilometer aan Duitsland. En die grens ging dicht. Familie en buurtgenoten werden van elkaar gescheiden. Zij besloot haar toespraak met: Laat de moed van de mensen die wij herdenken, die voor ons leven hebben gestreden onze inspiratie zijn. Zodat zij voortleven in ons hart.”

In Losser is niets gebeurd

Robert Konter van de Stichting Veteranen Losser (Losser heeft ongeveer 150 veteranen waar van velen bij de herdenking aanwezig waren.) sprak de menigte toe. Hij begon zijn toespraak met een door de Historisch Kring Losser uitgegeven boek in 1995, “In Losser is niets gebeurd.” Om hoog te houden. Deze titel doet inderdaad vermoeden dat er in de oorlog in Losser niets is gebeurd. De waarheid is echter anders. De vrijheid in Losser is ook hard bevochten door de geallieerden. Wel vrijheid voor Nederland maar helaas geen vrijheid uitgespreid over de hele wereld. Nog elke dag vecht men op allerlei manieren om vrijheid. Vrijheid van geloof, vrijheid van politieke overtuiging, vrijheid van seksuele geaardheid, vrijheid om als mens te kunnen leven.

Kranslegging

Hierna werden de kransen gelegd bij het oorlogsmonument. Voor het eerst dit jaar werd ook een krans gelegd door het FNV.

Pluim voor het Oranje Comité

Waar elders in Nederland vaak opstand is over de aanwezigheid van Duitse genodigden en men problemen heeft om het Nederlandse volkslied ten gehore te brengen, is dit in Losser een vanzelfsprekendheid. Herdenken is samen herdenken, zeker met je buren, die wij en zij ons, goed gezind zijn.

Genodigden: