De blog over de eerste voetstappers in The walk of Fame. In de blog ook het interview opgenomen door RTV-Losser
Het is 25 jaar geleden. Toen troffen ze elkaar op het Teylersplein in Losser. Een waarachtige “Walk of Fame” was tot stand gekomen met als “filmsterren” architect Pi de Bruijn, burgemeester Jan Smit en voetbalscheidsrechter Jaap Uilenberg. Hun voetafdrukken werden in het beton vastgelegd en op die manier vereeuwigd. Nu 25 jaar na dato zocht ik ze alle drie op en had met hen een interview.
Pi de Bruijn
Pi de Bruijn, inmiddels 78 jaar, groeide op in Losser als zoon van de bekende huisarts Leo de Bruijn. Na zijn studie op het Carmel lyceum in Oldenzaal grapte een vriend dat hij wel veel huizen tekende en dat hij maar architect moest worden. En zo is het allemaal begonnen, aldus de Bruijn. Na zijn studie bouwkunde aan de universiteit van Delft begon voor hem een uiterst succesvolle carrière, wat hem uiteindelijk de titel van hoogleraar opleverde. Het gebouw van de 2e kamer, het concertgebouw in Amsterdam en de Bondsdag in Berlijn kwamen geheel of gedeeltelijk van zijn hand. En de Enschedese wijk “Roombeek” werd na de vuurwerkramp mede door adviezen van hem herbouwd. En nu in 2018 is hij terug in Losser, als eregast bij de onthulling van de nieuwe “voetstapper” in het Brueghelpad.
Tja, als architect ben je eigenlijk nooit te oud, vertelt de Bruijn. Misschien wordt je met de jaren wel beter. Ik heb zelfs nog plannen om wat in Losser tot stand te brengen en dan denk ik aan seniorenappartementen. Die zijn er in Losser naar mijn mening te weinig. Overigens vind ik dat gemeenten hun binnenstad architectonisch laten verarmen. Het lijkt soms wel of het projectontwikkelaars zijn geworden waarbij financieel gewin voorop moet staan. Ik vind dit een slechte ontwikkeling.
Binding met Twente zal ik altijd houden. In Amsterdam is aan de Herengracht een Twentse Ambassade, waarmee ik contacten onderhoud. Ondanks dat ik in Amsterdam woon en werk, ben ik het Twents nooit verleerd en dat kan vooral in Twente goed van pas komen.
Oud-burgemeester Smit
Ja, vult oud-burgemeester Smit (79) aan. Als ik bijvoorbeeld als burgemeester bij een 60-jarig huwelijksfeest op een boerderij kwam keken de mensen mij met argusogen aan. Maar een paar woorden Twents of Drents ( Smit is geboren Drentenaar) deed het ijs smelten. Ik moet zeggen dat ik met veel plezier terugkijk op mijn periode als burgemeester van Losser (1987-2000) . Ook in de gemeente Losser werden veel nieuwe huizen gebouwd en als ik nu op bezoek ga bij mijn dochter en schoonzoon in Losser kijk ik toch met gepaste trots naar de fraaie woonwijken die daar tot stand zijn gekomen.
Ikzelf ben na mijn ambtsperiode uit Losser vertrokken en zijn we in Ulft gaan wonen. Inmiddels zijn we weer in Twente teruggekeerd en ik moet zeggen dat het weer goed voelt. Na mijn burgemeesterschap ben ik nog tot 2009 voorzitter geweest van de commissie “bezwaarschrift” in de gemeenten Wierden en Borne en tussendoor ook nog ombudsman van datzelfde Wierden. En nu geniet ik samen met mijn vrouw van mijn oude dag. Iets wat me blijft interesseren is de sport. Met name het wielrennen volg ik frequent, al zou het alleen al zijn om die prachtige helikopter opnames tijdens de grote rondes. Maar ook andere sporten volg ik met regelmaat.
Jaap Uilenberg
Dan is het bruggetje snel geslagen naar Jaap Uilenberg, want Jaap heeft een imposante voetbalcarrière. Niet zozeer als voetballer bij Sportclub Enschede, waarvan hij inmiddels 56 jaar lid is, maar vooral als voetbalscheidsrechter in het betaalde voetbal. Uilenberg floot behalve vele eredivisie toppers toch ook maar even twee Europa-cup halve finales. En voegt Jaap eraan toe, wat dacht je van de meest bizarre interland ooit. Ik werd door de FIFA aangesteld voor een wedstrijd tijdens de GULF-cup, een kampioenstoernooi in het Midden Oosten. Ik kreeg de wedstrijd Koeweit-Irak toegewezen. Een zeer beladen wedstrijd gezien de oorlogsdreiging in dat gebied. Ik had de indruk dat er meer zwaarbewapende militairen dan toeschouwers waren. De wedstrijd verliep gelukkig sportief, maar een week daarna brak daarna in Koeweit de oorlog uit.
Ja, dat waren andere wedstrijden dan bijvoorbeeld LOSSER – FC TWENTE in de voorbereiding van het nieuwe seizoen hier op het sportpark Brilmansdennen. Eigenlijk hadden we toen een wereldprimeur. Toen men nog nergens in de wereld een pupil van de week had nam ik in die wedstrijd de toen 6-jarige Bastiaan Schuite aan de hand mee het veld op. Hij mocht de aftrap verrichten te midden van vedetten als Fred Rutten, Youri Mulder en Hans de Koning. Een andere wedstrijd in Losser was mijn afscheidswedstrijd tussen LOSSER en Lucky AJAX, met onder meer Sjaak Swart in de gelederen.
Ik woonde toen nog in Losser. Vanwege een gebrek aan betaalbare appartementen (knipoog naar Pi de Bruijn) in Losser ben ik in 2012 naar Enschede verhuisd en daar woon ik nog steeds. Maar een van mijn kinderen woont nog steeds in Losser en ik kom er nog steeds graag, zeker met Carnaval en het Brueghel.
Momenteel heb ik zitting in de scheidsrechterscommissie van de UEFA en beoordeel ik de arbitrage. Ik verwacht dat ik dat nog een paar jaar doe en als ik dan de 70 gepasseerd ben concentreer ik mij misschien wel op de voetbalcarrière van mijn kleinzoon Jesse. Hij is dan 5 en wie weet sta ik dan elke zaterdagmorgen als supporter in Losser langs de lijn.
Deze markante Lossenaren ontmoeten elkaar bijna jaarlijks bij de onthulling van de nieuwe “voetstapper” in het Brueghelpad, maar een ding staat voor mij wel vast. Alle drie hebben ze een motto van: Doe normaal en loop niet naast je schoenen. Ik kijk nog één keer om naar de voetafdrukken van de heren en denk : Dat moet een keer anders zijn geweest.
