Op dinsdag 9 mei was het podium in het openluchttheater omgetoverd tot een plek waar een bijzondere raadsvergadering werd gehouden
Deze raadsvergadering stond in het teken van het vertrek van burgemeester Michael Sijbom uit Losser. De plv voorzitter gemeenteraad mevrouw Visschedijk sprak iedereen een hartelijk welkom toe en gaf het woord aan de griffier van de gemeenteraad, de heer Pikula, die het ontslagbesluit voor las. Vervolgens kwamen een rits aan sprekers voorbij die allen de loftrompet over Michael Sijbom staken. Tevens werd hem een miniatuur bankje aangeboden. Het origineel zal in de staat in de Zandbergen geplaatst worden.
1e Spreker
Als eerste spreker kreeg wethouder Jan Martin van Rees het woord. Hij vertelde dat Michael al snel landelijk bekendheid genoot als de meest twitterende burgemeester. Vanaf zijn aanstelling in Losser, 23 september 2011, heeft hij tot op heden 26.736 tweets verzonden. Maar ook dat hij Losser op een voortreffelijke manier op de kaart heeft gezet. En dat hij als een onverzettelijk ambassadeur van de Regio geprotesteerd aan de invoer van de zogenaamde “Maut” op de Duitse autobanen. Dat hij overal was waar hij moest zijn. En zich vooral manifesteerde tussen de mensen.
Vele sprekers
Namens de burgemeesterskring Twente sprak burgemeester Schelberg van Hengelo, Frau Bürgermeisterin Juergens van Gonau, De burgemeester Herr Overberg van de partnergemeente Emsbüren. Hij verzocht Michael een handtekening met een kleine boodschap in het gouden boek van de gemeente Emsbüren te plaatsen.
Jos Senger
Daarna kwam Jos Senger, voorzitter van de VVV. Hij liet weten dat waar je in de gemeente ook sprak over het vertrek van Michael Sijbom, een veel gehoord jammer, jammer, jammer te horen was. Hij dankte de burgemeester voor het promoten van de gemeente Losser. Hij gaf aan dat als één organisatie geprofiteerd had van de activiteiten van de burgemeester, het wel de VVV was.De burgemeester ging toeristen voor met de fiets om hun de prachtige schatkamer van Twente te laten zien. In zijn gedrevenheid fietste hij dan zo hard dat, de soms wat oudere fietsende toerist, naar adem happend het eindpunt haalde.
CLM
Henri Brookhuis, voorzitter CLM, nam het woord en zei dat Michael een top gesprekspartner, een stimulator, een klankbord en een meedenker voor het CLM was. In zijn speech zaten allerlei leuke woordspelingen over de naam Losser, al dan niet met een hoofdletter. Als spreker uit zijn vriendenkring deed Uit de vriendenkring van de burgemeester deed Jack de Vries (CDA) het woord.
Jan Riesewijk
Als één na laatste kwam Jan Riesewijk aan de beurt. Op zijn onnavolgbare manier wist hij de burgemeesters en alle andere toehoorders aan het schateren te brengen. Hij heeft als artiest het voorrecht om heel andere dingen over een burgemeester te zeggen dat de andere sprekers. Jan Riesewijk droeg met de nodige humor een gedicht voor dat hij, zo hij later zei, in de nachtdienst had geschreven. Dit gedicht was op dit moment niet digitaal voor handen. Derhalve zal het gedicht van Jan morgen geplaatst worden Hallo Losser.
Het laatste woord was voor Michael
Het laatste woord was natuurlijk voor Michael: ”Nooit meer raadsvergaderingen leiden. Oh, wat heeft u het mij vaak eenvoudig gemaakt, en soms niet. Nooit meer collegevergaderingen voorzitten, wat zal ik de rest van mijn leven dinsdagochtenden raar gaan vinden. Nooit meer telefoon contineu binnen handbereik voor als er een noodgeval is. Oké, zonder telefoon kan ik ook niet. Nooit meer Sinterklaas en zwarte pieten ontvangen en iedere keer genieten van de lieve, goedgelovige kindergezichtjes. Nooit meer actie voeren tegen de tol in Duitsland, al zal ik me wel als eerste laten bekeuren wanneer het er toch van komt. En dan zal ik het voor de rechter laten komen. Nooit meer samen met mijn collega burgemeesters in de regio, misschien dat sommigen me als een vreemde eend zagen, maar ik voelde me altijd als een vis in het water. Nooit meer 60, 65 of 70 jarige huwelijken bezoeken, wat was dat altijd genieten van verhalen over vroeger. Nooit meer fietsen met toeristen, wat heb ik me op die oude gemeente fiets afgebeuld, maar zo genoten om mijn gasten de prachtige omgeving te laten zien. Nooit meer tweets over de schatkamer van Twente. Maar zonder mij en mijn tweets blijft het net zo mooi daar. Nooit meer. Nooit meer.
Maar voor altijd Jurre Jonker, Romy Letteboer, Jasper Roelofs, Jessie Pit en Guilliano Ferraro in mijn hart. Zij overleden veel te jong in de afgelopen jaren en het verdriet van hun ouders en familie heeft mij veel gedaan. En nog iedere keer als ik die ouders bezoek, voel ik dat intense verdriet weer. Denken wij aan en herdenken wij deze 5 kanjers, ze zijn een litteken van 6 jaar burgemeesterschap.
Het waren intense jaren. Weinig banen vragen zoveel energie en aandacht van iemand. Burgemeester is geen beroep, zelfs geen ambt, maar een gevoel. Er willen zijn voor de mensen in jouw gemeente. Aan dat gevoel heb ik 6 jaar uiting gegeven. Op mijn eigen, soms eigenwijze, manier. Ik wil u, raadsleden, bedanken voor de ruimte die u mij hier gaf, ook al was ik vaak lang van stof en was mijn Twents tenenkrommend. Ik wil het college bedanken, misschien wel het beste college van Twente. We hebben de afgelopen jaren fors geïnvesteerd in de toekomst van Losser. Ik wil de media bedanken voor de fijne en goede samenwerking, niet tegen elkaar maar met elkaar.
Ik wil mijn collega burgemeesters bedanken voor de hechte band die er was. We voelden allemaal de grote verantwoordelijkheid die op onze schouders rustte. Ik wil de politie en brandweer bedanken voor hun inzet en het vertrouwen dat er wederzijds was. Ik wil de mensen in de gemeente Losser, van ondernemers, professionals en vrijwilligers tot gewoon gezellige inwoners bedanken voor de leuke en fijne contacten. We hebben veel gelachen en ook gehuilt samen.
Ich möchte meine Deutsche Kollegen danken für Jahre von Freundschaft. Europa hat hierdurch für mich noch mehr Bedeutung bekommen, und ja, die Maut wird hoffentlich nie kommen! Ik wil mijn vrienden die hier aanwezig zijn bedanken, die er in moeilijke momenten altijd zijn met hun advies en steun. Dat was in een aantal gevallen wenselijk en zelfs nodig. En ik wil vier mensen uitdrukkelijk bedanken.Natuurlijk mijn beide ouders, die onmeundig trots waren en zijn op hun drie kinderen en voor mij altijd de belangrijkste inspiratiebron zijn. Dank je pa en ma. En last but not least: mijn grootste schatten, die zijn hier ook, Roelof en Leo. Pappa komt naar Haren toe, ik hou van jullie!
