Mijn opa van mijn oma’s kant was volgens de overlevering een kleurrijke man. Welke oma’s kant bedoel je dan? van de moeder van mijn ma. Wat ik zo jammer vind dat ik ,toen mijn oma en opa nog leefden, zo weinig aan hun heb gevraagd over hoe hun ouders en hun grootouders leefden. Tienduizenden mensen graven via brieven en foto’s in hun familiegeschiedenis. Ze willen graag weten waar ze die persoonlijke trekjes van hebben gekregen. Ik heb in de jaren zeventig bij Van Heek in de smederij gewerkt met een man uit Albergen met een persoonlijkheid trekje, die de ganse tijd zijn hoofd heen en weer liet schudden. Het leek dat ie alsmaar nee zei. steeds maar weer nee zei. Hij is ondanks dat ie fijn katholiek was , niet in de kerk getrouwd. Als de pastoor hem tijdens de huwelijksplechtigheid vroeg neemt gij Albert Siemerink, Maria tot u vrouw schudde hij nee en nog eens nee. Een tijd terug ben ook gaan graven in het verleden van onze familie. Ik verdwaalde al gauw in de enorme hoeveelheid voorouders. Ieder wil graag weten : “woa kom ik vanda” . Mijn opa van mijn ma zijn kant kwam lopend met een aantal familie leden vanuit Groningen naar Losser toe. Ze werden aangetrokken door de verhalen dat ze werk konden vinden de textielfabrieken in en rondom Enschede en zodoende elke dag brood op de plank hadden . Mijn pa zijn roots lagen in Geesteren en Habrinkhoek. Er is daar zowaar nog een “Voshaarweg “. Maar al spit je tot ver in de achttiende eeuw veel meer dan een naam, trouwdatum , kinderen en overlijden valt er niet te achterhalen. Er zijn echter uitzonderingen sommige mensen kunnen zonder dat ze in brieven graven, met een beetje fantasie een heel verleden tot leven brengen.
