De afgelopen weken zijn op Hallo Losser twee berichten verschenen over het schoolproject herdenking. Onderdeel daarvan was de herdenking op de Algemene Begraafplaats Losser waar de oorlogsvliegenier John Ingram is begraven.
Kinderen van de Pax Christischool kwamen op de fiets naar Losser om op deze begraafplaats de vliegenier te herdenken. Zondag 3 april was het 71 jaar geleden dat Losser werd bevrijd.
Oranjecomité Losser.
Ron de Leeuw, voorzitter van het Oranjecomité opende de plechtigheid en gaf burgemeester Sijbom het woord. De burgemeester sprak de genodigden toe.
Zijn toespraak ging als volgt: “Oorlog. Wat is dat? Dood zijn. Hoe voelt dat? Je leven geven voor vrijheid. Wat betekent dat? We kunnen het deze meneer niet meer vragen. Want hij is dood en begraven. Hij heeft meegedaan in de tweede wereldoorlog. En dan schieten mensen elkaar dood omdat ze tegen elkaar vechten. Met geweren, maar ook met grote tanks en vliegtuigen die bommen op dorpen en steden gooien. Dat klinkt heel spannend. En dat is het ook wel een beetje, maar alleen in films op de televisie.
Oorlog is eigenlijk net als wanneer jullie ruzie maken met een vriend of vriendinnetje. Om een bal of een wedstrijdje op het schoolplein. Allebei denk je dat je gelijk hebt. En allebei wil je winnen van de ander. Omdat je vind dat jij gelijk hebt, en de ander niet. Maar met je vrienden kun je praten. En met je vrienden maak je het gauw weer goed. Daar heb je geen wapens voor nodig. In de grote mensenwereld is dat anders. Soms zijn er hele grote groepen mensen die het niet met elkaar eens zijn.
Over het geloof bijvoorbeeld of om de kleur van iemand huid. Er zijn ook landen die met elkaar vechten om grenzen. En als ze er dan niet uitkomen, grijpen ze naar de wapens. Dan schieten ze hele woonwijken kapot en gaan er mensen dood. Onschuldige mensen ook, want die willen helemaal niet vechten met elkaar. Je hebt het vast wel eens gezien op het jeugdjournaal. Op veel plaatsen in de wereld wordt nog steeds oorlog gevoerd. Je hoort dan ontploffingen, je ziet huizen branden en bloedende mensen.
En soms ook mensen die doodgeschoten zijn. Eigenlijk kijken we daar liever niet naar. Want oorlog is nooit mooi. Het liefst zouden we willen dat er altijd vrede is tussen de mensen. Tussen jou en je vrienden, maar ook tussen volkeren en landen. Gelukkig is de oorlog voor Nederland lang geleden. En we willen niet dat er ooit nog weer een oorlog komt. Daarom zijn we hier vandaag bij elkaar gekomen. We kijken naar het graf van deze dappere soldaat.
Toen hij over ons land vloog, werd zijn vliegtuig geraakt door afweergeschut van de tegenstanders. Hij stortte hier neer in Losser en overleefde dat niet. Hij vocht mee voor de vrijheid van Nederland maar heeft de vrijheid zelf nooit mogen meemaken. Misschien was hij wel een lieve vader en toen hadden zijn kinderen ineens geen papa meer. Misschien werkte hij wel als meester of als bakker voordat het oorlog werd.
Vandaag willen we deze vliegenier, hij heet John Ingram, met rozen op zijn graf bedanken voor onze vrijheid. En omdat hij ons leert dat oorlog niet goed is. Ruzie maken is niet erg, als je het samen maar oplost. Daar zijn geen vliegtuigen en wapens voor nodig. Door samen te praten, kun je overal uitkomen. Ik hoop dat jullie dat nooit zullen vergeten. En dat we zo allemaal mee helpen aan vrijheid wereldwijd. Dat hij moge rusten in vrede.”
Bloemen.
Enkele kinderen lazen gedichten voor over de verschrikkingen van de oorlog. Vervolgens werden door de aanwezigen rozen gelegd op het graf van John Ingram. Onder het spelen van de Last post door Henk Filipsen, werd de vlag gehesen door de heren Harry Dekkers en André van der Veer van de Historische Kring Losser en kwam de herdenking ten einde.
RTV-Losser maakte de volgende video reportage:
