Onlangs was ik op visite bij mijn tante van 86 jaar in het Maartenstede waar ze een kamer en mensen om haar heen heeft.
Ze zat in de gastenruimte waar gezelligheid en veel warmte heerste.
Ik zag haar zitten aan de grote lange tafel in haar rolstoel.
Eens in die gouden jaren van toen kwam ze elke woensdagmiddag met haar hondje bij ons koffie drinken .
Naast haar zat een bejaarde heer ver weg voor zich uit te staren .
Ze had het naar haar zin hier in het verpleeghuis er zaten nog enkele ouderen die ze nog vaag herkende uit haar kindertijd.
“Ie bint toch Eddy”? vroeg ze aan mij, Eddy van`” oos Jaantje”
Ja tante Marie dat bin ik, ze dommelde weg en ik hoorde nog half fluisterend : oos Jaantje..
Er kwam een verpleegster naar onze tafel toe lopen en ze vroeg zachtjes aan de heer naast ons; Meneer Siemerink heeft u uw ontlasting al gehad?
`Joa, ” maar ik zul niet meer weet´n van wie
Eddy Oude Voshaar
