Op een zonnige middag zaten de bejaarde broers Koopman achter hun café de overgaande wolken te analyseren.
`Den wolk get volgens mie noar Oostenriek op an`
`Dat wej nie dat kan achter Gilhoes zo de aandere kant opwaai´n
`Wolk´n bit net as vrouwleu ie kunt ze nie peil´n ..zei zijn broer.
Het café Koopman omgeven door eeuwenoude eikenbomen lag op een schilderachtige plek aan de Lutterstraat net buiten de bebouwde kom van Losser.
De Koopman brothers moesten het hebben van de plaatselijke duivenvereniging, de sjikkeraars en Harrie Knippers die met zijn groentekar zijn dagelijkse route zo plande dat ie altijd uitkwam bij café Koopman.
Het paard van de groenteboer wist precies waar Harrie zijn niet te blussen dorst kon lessen.
In die tijd waren er tientallen cafés en idem dito kleurrijke vrijgezellen in en rondom Losser.
Aan de Oldenzaalsestraat had je het in het golvende land het op een heuvel gelegen café Bethlehem waar je als je aan het schap een biertje of twee dronk, kon genieten van het prachtige dialect dat in de buurtschap Java werd gesproken.
Een beetje Lossers, iets van het Lutterse zuid, en overgoten met een tikje smeuïg Oldenzaals .
Volgens taalwetenschappers is het een magische plek waar die drie dialecten aan het schap van het café samensmelten in de taal die hier in de buurtschap Java gesproken wordt .
Het is zo fascinerend dat dialecten over relatief kleine afstanden zo kan veranderen.. waar begint bijvoorbeeld de zachte G wie zo populair in het Bourgondische gedeelte van ons land is .
Is het in Arnhem of Nijmegen of ergens onderweg naar Nijmegen…
Een van de mooist gelegen cafés was dikke Toon aan de Gronausestraat.
Aan de andere kant van het café lag het spoorbaantje dat Losser met de wereld verbond.
Ook deze prachtige plek wist het paard van de groenteboer blindelings te vinden.
Eddy Oude Voshaar
