Dorpsproat

Na enkele jaren televisie kijken bij de buren in de Meidoornstraat kocht Jantie zijn pa van zijn vakantiebonnen een televisietoestel het was een kijkkastje met openslaande deurtjes .

Het gedicht ‘Tied’ door Sietse Smit.

Vanaf een gebroken Hooimaatweg zie je dat ons dorp als een ballon uitdijt. Urenlang scheren boerenzwaluwen over de graslanden aan de borders van het dorp.

Het gedicht ‘Valentijnsdag’ door Sietse Smit.

Hij had een kapperszaak in het dorp, die blauw van de rook stond, en had het zo druk dat ie niet aan het knippen toe kwam. Toch had hij veel klandizie van mensen die hem graag mochten horen praten. Hij hoorde het nieuws, zag het nieuws, wist het nieuws, maakte het nieuws…

Het gedicht ‘Carnaval’ door Sietse Smit.

Hij stotterde meer dan ie praatte hij werd er mee gepest , hij bleef altijd hangen in de klinkers. Hij baalde van alle klinkers die hij onderweg naar school tegenkwam. Hij liep zoveel mogelijk om de klinkers heen. elke stenen klinker deed pijn zoveel pijn.

Ze runde een café en was een van de eerste vrouwen die pijp rookte in ons dorp. Op het schap voor haar lag naast elk glas bier een pakje shag en tientallen halfvolle asbakken. Ze bezat de gave dat ze kon praten zonder de pijp uit haar mond te nemen. In die dagen was het vanzelfsprekend dat je rookte.

Mijn ma zei ,in het midden van die roerige zestiger jaren, tegen buurvrouw Tiemes: ” de leu die met doet aan de carnaval bint nie goed wies. Moj die dansmarietjes zien met dat koale weer danst ze op de stroat met de blote billen. En die vrijgezellen maar gloep’n.

Nu onze muzikale genie David Bowie net na zijn 25ste album: “Black Star” overleden is blijkt iedereen hem te kennen, zelfs leu die nog nooit van hem hebben gehoord en toch menen bijna familie van hem zijn of vrienden of kennissen .