Dorpsproat

Ze runde een café en was een van de eerste vrouwen die pijp rookte in ons dorp. Op het schap voor haar lag naast elk glas bier een pakje shag en tientallen halfvolle asbakken. Ze bezat de gave dat ze kon praten zonder de pijp uit haar mond te nemen. In die dagen was het vanzelfsprekend dat je rookte.

Mijn ma zei ,in het midden van die roerige zestiger jaren, tegen buurvrouw Tiemes: ” de leu die met doet aan de carnaval bint nie goed wies. Moj die dansmarietjes zien met dat koale weer danst ze op de stroat met de blote billen. En die vrijgezellen maar gloep’n.

Nu onze muzikale genie David Bowie net na zijn 25ste album: “Black Star” overleden is blijkt iedereen hem te kennen, zelfs leu die nog nooit van hem hebben gehoord en toch menen bijna familie van hem zijn of vrienden of kennissen .

Wie schaatsen toentertijd op de Bleek , (het Hollandse Venetië) aan de rand en toch ook dicht bij de Oale Toren van ons dorp. De Bleek leek vrogger veel groter dan ie nu is… Het was er altijd gezellig en druk .

De week tussen kerst en nieuwjaarsdag was voor ons toentertijd een van de mooiste en avontuurlijke weken van het jaar. De vlinders vlogen ongedurig en vol verwachting door mijn buik. In alle vroegte zijn we al buiten en lopen heen en weer voor de drogisterij van Holst.

Elk jaar ging ik na sinterklaas met mijn pa , weer of geen weer, mee naar het heideveld aan de Denekamperdijk. Het glooiende paarse heideveldje werd ook door de hondenvereniging gebruikt om de herdershonden en de bouviers af te richten.

Onlangs was ik op visite bij mijn tante van 86 jaar in het Maartenstede waar ze een kamer en mensen om haar heen heeft. Ze zat in de gastenruimte waar gezelligheid en veel warmte heerste.

Berkenbomen overschaduwden op deze zomerse namiddag  onze vertrouwelijke tuin. Pa was op het gazon de keldertrap aan het witten.

Het gedicht ‘Noabers.’ door Sietse Smit.