Uitreiking Kinderlintjes Losser 2015

Nadat iedereen zich tegoed had gedaan vond de huldiging van de kinderen plaats in de raadszaal. Hier volgt de onverkorte speech van de burgemeester.

Speech.

Beste kinderen, ouders, vrienden, jury, raadsleden en juffen. En vele anderen! Het kinderlintje, daarvoor zijn we hier voor bij elkaar. Maar weten jullie dat er over de hele wereld ook zo’n  soort prijs wordt uitgereikt aan een kind dat zich bijzonder ingezet heeft voor de rechten van het kind, een jongen of meisje die zorgt dat het goed gaat met de 

kinderen daar, dat de kinderen naar school kunnen gaan, veilig kunnen wonen en dat er ook geld is voor bijvoorbeeld speelgoed? Want dat is nog niet overal op de wereld goed geregeld

zoals jullie wel weten. Deze jongen of meisje krijgt dan de kindervredesprijs. Hier in Losser doen we dit in het klein. Een prijs voor een kind dat iets bijzonders heeft gedaan en een 

voorbeeld is voor andere kinderen en voor volwassenen. Gelukkig lopen die ook in Losser rond. Kinderen, zoals Sophie, Sem en Serena. Misschien hebben jullie het wel eens gezien.

Vlak voor Koningsdag krijgen volwassenen van de burgemeester een Koninklijke onderscheiding. Na een deftige speech spelt ik dan een soort medaille op. Dat is dan een meneer of mevrouw die heel veel heeft gedaan voor de mensen in Losser. En dat moet hij of zij dan ook al heel lang actief geweest zijn. En ja als kind ben je nog jong en zul je nooit op je 8ste of 12e een Koninklijke onderscheiding kunnen krijgen. Toch kun je als kind wel hele goede dingen doen. Daarom hebben we het kinderlintje ingesteld. Voor kinderen die voor andere kinderen een voorbeeld zijn. Maar die ook aan volwassenen laten zien dat je als kind al heel bijzondere dingen voor anderen kunt doen. Ik heb alle scholen gevraagd mij namen te geven van kinderen die best een kinderlintje verdienen. Samen met een deskundige jury bestaande uit juf Schoordijk (die lang op de Plechelmusschool in De Lutte heeft gewerkt), Ans te Lintelo van het jongerenpastoraat Maria Vlucht parochie (die veel doet voor kinderen en ouders), Jamie van Essen (het jongste raadslid) heb ik al die inzendingen bekeken. We hadden dit jaar weer veel genomineerden. We vinden het ontzettend jammer om aan deze kinderen geen kinderlintje te geven. Maar, we hebben we wel aan ze gedacht, zijn we langs geweest en hebben ze een grote zak snoep en een cadeaubonnetje gegeven om ze te bedanken voor hun inzet en dit ook blijven doen. En uiteindelijk zijn er drie overgebleven waarvan de jury dacht: die verdienen een kinderlintje! Een applausje voor de jury!

En ja wie zijn nu die kinderen? Ik heb natuurlijk net al stiekem de namen genoemd.

En jullie weten het ook al. Ik roep ze nu een voor een naar voren!

Sophie Buld, 10 jaar, groep 7 van de Veldzijde 

Sophie is ambassadrice voor de Stichting Opkikker. Wat doet die stichting? Als een kind heel lang heel ziek is dan is dat voor de papa, mama en de broertjes en zusjes soms heel zwaar en daarom mogen ze met zijn allen een dagje weg. Ze kikkeren dan helemaal op, we worden daar blij van. En dat is de Stichting Opkikker die dat regelt. Maar daar is wel veel geld voor nodig en Sophie helpt daar een beetje aan mee. Sophie heeft vorig jaar en dit jaar loten verkocht voor de Grote Clubactie. Ook heeft ze 106 oude mobieltjes ingezameld. En daar ontvangt de stichting geld voor. Ook heeft ze zelf een actie gedaan en hiermee € 20,00 opgehaald. Als je ambassadeur bent, nodigt de stichting je uit voor de Ambassadeursdagen en hier heeft zij dit bedrag overhandigd aan de directeur. De ambassadeurs worden tijdens de ambassadeursdagen bedankt voor het werk dat zij verrichten voor de stichting. Wat het zo bijzonder maakt, is dat Sophie zelf ook ziek is, ze moet altijd opletten wat ze doet, maar ze blijft altijd vrolijk. Wij vinden dat Sophie zich bijzonder heeft ingezet, zij is een voorbeeld en zij verdient in onze ogen een kinderlintje. 

Sem Krabbe, 6 jaar, groep 1/2 B Martinusschool 

Onze jongste vandaag! Sem heeft niets iets gemaakt, heeft zich niet ingezet voor iets, maar Sem is wel een held. Hij heeft namelijk zijn oma geholpen. De oma van Sem past af en toe op Sem en kan niet zo goed lopen. Sem was buiten aan het spelen en oma keek toe op het bankje voor haar huis. Het was mooi weer en oma wilde graag in het zonnetje staan en ging met haar rollator richting de straat. Ze is toen in de berm gevallen en kon in haar eentje niet overeind komen. Sem zag dat en probeerde haar te helpen maar dat lukte niet. Omdat de oma van Sem in het buitengebied woont en geen naaste buren heeft is hij op zijn fietsje gestapt en naar de buurman die het dichtstbij woont gefietst om hulp te halen. De buurman

kwam er aan en heeft haar overeind geholpen. Sem heeft hem bedankt voor zijn hulp. Sem was toen nog maar 5 jaar, en bijzondere is dat Sem uit zichzelf bedacht dat hij hulp moest halen en dat hij iemand nodig had. Dat is zeker een stimulans voor andere kinderen die ook in zo’n situatie terecht komen, hetzij in huis, op straat of in welke omgeving ook. En dat verdient een kinderlintje!

Serena, 8 jaar, groep 5 van Het Kompas 

Serena heeft een zieke oudere broer Giuliano, die de ziekte van Huntington heeft, een ongeneeslijke ziekte die bepaalde delen van de hersenen aantast. Serena helpt haar moeder met het verzorgen van haar grote broer. Zij doet dat geheel belangeloos en staat altijd klaar. Serena is een mantelzorger, zoals dat heet. Een mantelzorger zorgt voor een ander familielid, vriend of hulpbehoevend is. Je helpt mee te zorgen voor een ander, waarvoor je niet betaald wordt. Serena geeft dus zorg aan haar broer. Dat betekent wel dat zij haar broer helpt bij de dingen die hij zelf niet kan, haar moeder helpt in het huishouden als zij druk is met Giuliano, maar dat betekent ook dat Serena minder tijd heeft voor haar huiswerk en dat ze minder tijd heeft om met vriendinnetjes kan spelen. En dat maakt Serena een bijzonder kind! Ze is zeer behulpzaam en zet zich graag in om anderen te helpen. Ze zet zich in voor goede doelen zoals de Huntrun, overigens is net bij haar broer Damiano ook deze ziekte geconstateerd. Omdat Serena haar familie heel erg belangrijk vindt en omdat ze altijd klaar staat voor haar moeder en broertje op zo’n jonge leeftijd, vinden wij dat zeker een lintje waard. Lieve kinderen en andere aanwezigen. Laten we nog eens hard klappen voor Sophie, Sem en Serena!

De drie kinderen kregen door de burgemeester de bijbehorende versierselen opgespeld en ze kregen een tegoedbon, een snoepzak en een roos.

tekst en fotografie: Sietse Smit.