In de zak van Sinterklaas

In de schoen

Zat er vanmorgen al wat in de schoen? Bij mij een zakje met wat zout en dat belooft weinig goeds. In mijn jeugd toen je nog streng gelovig was, werd je, als je niet wilde luisteren, bang gemaakt met de zak van Sinterklaas, de roe van Zwarte Piet en niet te vergeten de toorn van God en de duivel in de hel. Alle vier zijn ze een stuk milder geworden, maar voor hun wrede oordeel is de vrees voor harde acties van radicale voor en tegenstanders van Zwarte Piet in de plaats gekomen waarmee je je kinderen en kleinkinderen liever niet wilt confronteren. 

Het zijn slechts kleine groepen demagogen met veel lawaai die de discussie willen bepalen. Normaal overleg zonder schelden of dreigen met geweld, lijkt nog nauwelijks mogelijk en sommige stadsbesturen bezwijken hiervoor en passen hun intocht met allerlei idiote alternatieven voor Zwarte Piet uit angst voor rellen, aan.
Hoe we er ook over denken, wat onze mening ook is en welke kant we ook kiezen, laten we ons hart en verstand laten spreken en niet onze onderbuikgevoelens….Maar ja…
Ik geloof dat ik me maar vrijwillig aanmeldt voor een plekje in de zak van Sinterklaas tot dat de ergste wind die om ons huisje raast, is overgewaaid…….

In de zak

Ik vrees dit jaar met grote vrezen,
het avondje van Sinterklaas.
Want als hij in zijn boek gaat lezen,
word ik al angstig als een haas.

Daarin staat, denk ik, geschreven,
“die Han Heck “ is een racist
omdat hij van Piets oude leven
in slavernij te weinig wist.”

Men provoceert  een leuke intocht. 
Het wild geraas wordt luid gehoord.
Omdat Piet niet zwart meer zijn mocht,
wordt een kinderfeest verstoord.

Men poogt zijn eisen af te dwingen
met dreigen en een grote bek.
’t Zijn kleine groepen oproerlingen
maar media geven ze een plek.

Ach Goede Sint, wilt U mij stoppen
in ‘t diepste duister van uw zak.
Zonder TV, Twitter en krantenkoppen,
voel ‘k me meer op m’n gemak.
 

Han