Sport en Hobby

Natuur Recreatie

We gaan naar Rome deel 2

We gaan naar Rome deel 2

Jan Wijering, Jos Kuipers, Stef Hollander en Henk Noordkamp meer dan vijftig jaar vrienden, gaan samen aan het (fiets-) avontuur naar Rome beginnen. Ze proberen samen de reis van Losser naar Rome per fiets in april/mei 2017 te volbrengen. De door hun voorgenomen route is ± 2300 km. Dit op vervolg na hun fietstocht in 2015 naar Santiago de Compostella. De route fietsen ze volgens de route van Hans Reitsma http://www.reitsmaroutes.nl/ . Deze route is geheel in drie delen beschreven en tevens op GPS beschikbaar. Op de vorige blog “We gaan naar Rome deel 1” kon u de dag verslagen van de tocht van 1 tot en met dag 6 lezen. Nu zijn de verslagen van dag 7 tot en met dag 13 geplaatst.

Dag 7 Zwingenberg - Braunsbach 113 km 27 april

Vanochtend al weer vroeg wakker geworden in http://www.bartmanns-rad-und-wanderunterkunft.de . Helaas tikte de regen op het dak. Na kort overleg besloten we om iets later te vertrekken voor onze geplande tocht naar Braunsbach. Op de trap hoorden we gestommel ten teken dat ons ontbijt naar boven werd gebracht. En wat voor een ontbijt; alles dr’op en dr’an. Dat lieten we ons wel smaken. Door dit enorme ontbijt werd het zo wie zo al later, maar dat was niet erg. Toen we alles op onze fiets hadden gepakt miezerde het nog een heel klein beetje. Toch maar op pad. Via mooie fietspaden leidde onze weg eerst naar Bad Wimpfen, een schitterend middeleeuws stadje. Om er te komen moesten we wel eerst een flinke klim maken. Onderweg floten de vogels ons vanonder een dicht bladerdak in de regen toe en het leek of ze riepen: wat een maffe kanaries (onze gele fietskleding) daar onderweg. In Bad Wimpfen de plaatselijke conditorei bezocht en tevens wat zoet brood voor onderweg meegenomen. Toen weer verder over de wel zeer rustige fietspaden. De zwaluwen vlogen bijzonder laag, maar in plaats van meer regen werd het droog. We genoten van het laatste stukje Neckar en de talloze bomen vol met maretakken. We kwamen bij onze volgende rivier terecht en wel de Kocher. Opvallend dat we nergens vissers zagen, niet langs de Neckar, maar ook niet langs de Kocher, terwijl het water er bijzonder rustig en aanlokkelijk uitzag.

 Het dal van de Kocher was aanmerkelijk breder dan het Neckardal. Het Kocherdal kenmerkt zich ook door de aanwezigheid van veel oude stadjes/dorpjes met veel hooggelegen kastelen. We zagen bijzonder veel putters (distelvink) onderweg en grappig was dat de bewoners van het stadje Niedernhall “distelfinker” genoemd werden. Bij de stadsmuur was zelfs een standbeeld voor dit grappige bontgekleurde vogeltje geplaatst. Aangekomen in onze overnachtingsplaats Braunsbach viel ons op dat er nog bijzonder veel schade zichtbaar was van de overstromingsramp van 29 april van het vorige jaar. Complete huizen waren hier weggevaagd en zo’ n 170 auto’s onherstelbaar beschadigd. Ook de campingplaats waar we nu verblijven was compleet overstroomd. We logeren nu in een vierpersoons trekkershut en hebben vanavond ons eigen potje gekookt. Morgen wacht ons een zware etappe, de moeilijkste tot aan Garmisch Partenkirchen, met veel pittige klimmetjes. Groet namens allen Jan

Dag 8 Braunsbach - Westhausen 85 km 28 april

28 april 2017 - Westhausen, Duitsland. Vanmorgen een begonnen met een hele klus, zorgen dat in 20 tassen de juiste bagage komt. Vooral in de kleine hut met dubbele stapelbedden. Er werd behoorlijk bij gelachen, vooral afgelopen nacht als er iemand naar het toilet moest. Dat was een klus op zich met al dat gekruip over de bedden. Ook de eerste test met de slaapzakken, waarin we overigens prima geslapen hebben. Iets later gestart i.v.m. de regen. Ontbijten in een nieuwe bakkerszaak in Braunsbach. De oude zaak was vorig jaar ook geheel verwoest. Auto’s en bomen door het gebouw. Zoals Jan gisteren al schreef het dorp van de wateroverlast 29 mei vorig jaar. Onvoorstelbaar wat er allemaal in zeer korte tijd is gebeurd. Van bewoners veel foto’s gezien en verhalen gehoord. Zelfs nu zijn er nog huizen geheel verwoest.

Tegenover de Bakker, waar we ontbeten, gaat vanavond met veel feestgedruis het enige hotel weer open. Als je dit een jaar later ziet maakt het nog indruk. Op je netvlies staan nog de beelden van vorig jaar in alle nieuwsuitzendingen en nu sta je er met je fietsje midden in. Na een goed ontbijt vertrokken voor een korte etappe. De etappe zou pittig zijn en we wilden ook een keer op tijd over zijn om goed uit te rusten. Immers in zeven dagen bijna 800 km met vooral de laatste dagen heuveltje op en af en 23 kg bagage aan de fiets doet wel iets met je. Niet geklaagd, daar kiezen we voor, maar even rust is mooi. De rit van vandaag ging opnieuw langs een prachtige rivier. De eerste 20 km nog langs de Kocher de laatste 65 km vandaag langs de rivier de Jagt. We hebben nu vanaf Xanten onze aankomstplaats de eerste dag steeds langs rivieren gefietst. De Rijn, de Neckar, de Kocher en nu langs de Jagt

Opmerkelijk is dat we nu in de streek zitten waar de waterscheiding plaats vindt. Vanaf hier gaat het water via de rivier De Jagt, de Kocher, de Neckar en de Rijn naar de Noordzee. De overige riviertjes die we morgen zien gaan via ondergrondse stromingen allemaal naar de Donau om vervolgens naar de Zwarte zee te stromen. Langs de Rijn was vlak maar vanaf de Neckar begon het klimmetjes. Vandaag zelfs pittige klimmetjes. Korte hellinkjes van 12%, 10% en langere van 9%, daarna geregeld tussen de 5 en 7% maar allemaal goed te doen. Behalve als je 9% tegen een nat gravelpad fietst. Dat is een aanslag. De afwisseling in het landschap begint steeds mooier te worden. Ook de dorpen waar we tot vandaag zijn doorgekomen zijn allemaal prachtig.

We zijn vandaag gefietst van Braunsbach naar Westhausen.een prachtige tocht. Vanmorgen gelijk na de start onder de hoogste brug van Duitsland door. Deze brug had een hoogte van 185 meter. Als je de pilaren er onder ziet is dit gewoon indrukwekkend zo groot. Onderaan hebben ze wel de breedte van een dubbel woonhuis. Van de steden vandaag was Elwangen wel de mooiste plaats. Prachtig zoveel oude zeer goede onderhouden gebouwen. Er staat hier een Romeinse en een Barok kerk naast elkaar. De een was Katholiek de ander hervormd. Wel met een deur verbonden. Deze deur was 100 jaar gesloten geweest en enkele jaren geleden met veel feestelijkheden weer geopend. Zo zien we  en lezen ondanks de km nog vrij veel. Ons overnachtings adres is nu een luxe welness hotel tegen een betaalbare prijs. Dit is luxe voor een pelgrim. Vanaf morgen schijnbaar opnieuw een paar dagen goed weer. Morgen proberen we tot Augsburg te fietsen. Voor de vogelaars vandaag. Rode en Zwarte Wouw met regelmaat gezien. Geelgors, Casarca (10 x ) veel Kramsvogels, twee keer een Waterspreeuw. Zwarte, Groene en bonte Specht. 

Dag 9 Westhausen - Mittenwald 30 km Fietsen 120 km trein 29 april

29 april 2017 - Mittenwald, Duitsland

Een dag vol verrassingen, vanmorgen onder het ontbijt hebben we besloten om gezien het weer in de Alpen vanaf maandag zeer slecht wordt ons programma te wijzigen. We zijn vandaag ongeveer 120 km met de trein gegaan. Niet om de reden moe of welke reden ook maar gezien het slechte weer wat vanaf maandagmiddag in de Alpen verwacht wordt. Wanneer we vandaag de route normaal hadden vervolgd waren we maandag in de Alpen aangekomen en helaas met zeer slecht weer alsnog om veiligheid de trein moeten pakken tot in Italië. Bovendien zien we dan ook helemaal niets van de prachtige omgeving. Dus nu de trein in een minder mooi vlak gedeelte in Duitsland maar genomen. Op het station werden we al luidruchtig verwelkomd door een aantal voetbalsupporters van Stuttgart op weg naar de wedstrijd. Ze hadden veel proviand bij zich in de vorm van bier. Toen ons ook een flesje werd aangeboden hebben we dat natuurlijk beleefd afgeslagen, zulke serieuze jongens zijn we wel! Ook toen ons in de trein door een aantal trouwlustige meiden een lekker flesje Krauterlikeur werd aangeboden waren we weer sterk! (Pfff)

Na een treinreis van, schrik niet vier uur en drie keer overstappen, zijn we in onze bestemming Garmisch Partenkirchen aangekomen. Drie keer overstappen, betekent ook 3 keer van perron veranderen, trap op trap af, lift in lift uit, om maar niet te spreken van het gedoe om 4 fietsen met volle bepakking in een coupe te zetten. Menig keer hadden we dan ook de complete doorgang versperd in het gangpad. Toen we eindelijk een keer gecontroleerd werden op onze “Fahrkarten” bleek dat de aardige receptioniste in hotel Adler de fietskaarten niet bijgeboekt had. Wij hielden ons echter helemaal van den domme (niet zo moeilijk, haha). De conducteur raakte van onze verwarde verhalen zo in verwarring, dat hij het er maar bij liet zitten. De trein zigzagt door het zuiden om in Garmisch te komen. Langzaam maar zeker veranderde het landschap van een hoog plateau tot golvend landschap totdat de Alpenreuzen in zicht kwamen. Machtig rezen ze op in de verte en de besneeuwde toppen zagen er geweldig uit in de zon. We kwamen aan en keken gelijk tegen de prachtige grote skischans aan, bekend van het vierschansen toernooi rond. Prachtig helemaal vol gesneeuwd evenals de afdaling ernaast. Ook genoten we van de prachtige huizen in het stadsgedeelte Garmisch. Nu genieten we inmiddels na een kleine 30 tal fietskilometers van de prachtige Alpen in de volle zon. Een best klimmetje van Garmisch naar Mittenwald met meteen al een klim van 7 % gedurende zo’n 4 kilometer. De luie treinbeentjes werden dus meteen weer op de proef gesteld.

De afgelopen dagen is er zeer veel sneeuw gevallen en dat zien we meteen rondom de fietspaden waar we over rijden. Morgen, zondag belooft opnieuw een prachtige mooie heldere dag te worden. De straten zijn schoon door de plotselinge temperatuurstijging, dus de verse sneeuw is op straten al verdwenen. Wel zeer veel lekwater. We zijn gestart vanmiddag in  Garmisch Partenkirchen tot Mittenwald. We wilden vandaag fietsen tot Leutasch en daar overnachten, maar alle adressen die we belden waren of gesloten of verhuren niet voor een nacht. We gaan vanaf morgen twee dagen door Oostenrijk en proberen voor het slechte weer echt komt op maandag middag de afdaling van de Rechenpass achter ons te hebben. Waar we niet aan gedacht hebben is dat de pension en hotel eigenaren in Oostenrijk de winter gehad hebben en nu genieten van een paar vrije weken voor het zomerseizoen begint. Nagenoeg alle pensions en hotels zijn gesloten, een volgend probleempje is dat we er niet aan gedacht hebben dat één mei een grote feestdag is in zowel Duitsland als Oostenrijk. Dus het is zoeken naar een onderkomen. Om nu met regen en kou de tent op te zetten is ook niet de bedoeling. Het moet nog wel verantwoord en leuk blijven. Morgenochtend vertrekken we iets later in Mittenwald gezien de te verwachten koude nacht. Ze melden hier de komende nacht – 8 dat is geen pretje om te starten. We gaan straks onderhoud aan onze fietsen doen en uit rusten vanavond. We krijgen twee dagen waar we veel klimkilometers moeten maken. Als alles mee zit zullen we nog mooie plaatjes schieten. Voor nu genoeg en tot morgen. Voor de vogelaars. Vandaag twee x Raaf en twee Kruisbekken. Verder veel buizerds en vooral Torenvalken. 

Dag 10 Mittenwald Duitsland - Ried Oostenrijk 102 km 30 april

30 april 2017 - Ried Im Oberinntal, Oostenrijk.

Na een goed ontbijt in hotel Jagerhof in Mittenwald vanochtend stapten we in winterkleding op de fiets. Hoewel het stralend weer was, waaide er een stevige frisse, zeg maar koude wind ons tegemoet. In het stadje Mittenwald nog even wat foto’s gemaakt van de bijzondere beschilderingen op de gevels op de huizen en pensions. Toen kwam onze eerste klim en dat was meteen een beste; 9 % gedurende enkele kilometers. We waren meteen wakker en warm, pffff. We kwamen toen op een hoogplateau van het Leutaschdal. Heel bijzonder de weidsheid van de almweiden, die overigens nog besneeuwd waren. Echt een gebied voor de wandelaars en de langlaufers in de winter. Nog even een pittig klimmetje naar de Bucherhohe en toen begon de afdaling naar het dal van de Imst.

Het verlies aan klimtijd werd alras ingehaald. In een van de laatste bochten werden we verwelkomd door het prachtige gesjirp van de krekels en de geur van de Corsicaanse dennen. Ook -niet onbelangrijk- een heerlijke zomerse temperatuur. Hoera, fietsen met korte mouwen en korte broek. Even wat zonnebrandcrème op onze kale koppen en verder ging het over bijzondere mooie fietspaden langs de rivier. Ons doel voor vandaag was Ried in het dal naar de Reschenpas, dus de snelheid moest er wel inblijven. Onderweg vandaag ontzettend veel families zien fietsen. Kinderen van amper drie jaar op fiets en gewoon met mama en papa mee fietsen. Schitterend om te zien. Ook viel ons op dat er ontzettend veel gereden wordt met MTB e-bikes. Er zijn zelfs al wedstrijden voor. Prachtige vergezichten op de besneeuwde Alpentoppen waren ons deel, fantastische uitzichten over de Imst vanaf de fietsbruggetjes eveneens. Het blijkt dus dat we een juist besluit hebben genomen om dit weekend de Alpen te passeren. Immers met regen en mist is het gevaarlijk en niets te zien. Onderweg wel een paar keer gepauzeerd om een kop koffie of soep te maken.  Zoals altijd zat het venijn weer in de staart.

Niets vermoedend richting Ried werden we nog eventjes getrakteerd op klimmetjes tot 18 procent. Aangekomen op camping Dreilandereck in Ried kregen we een fantastische blokhut tot onze beschikking. Hier kunnen we het wel weer voor een nachtje volhouden. Het plan is om morgenvroeg de Reschenpas te beklimmen en Italië te bereiken. Dit nog voordat het gemelde slechte weer eraan komt! Voor de vogelaars vandaag zeer veel Alpenkauwen en tevens onze eerste koninginnen of koningspage, dit was in het vliegen en voorbijgaan niet juist te determineren. Tevens veel sporen in de verse sneeuw van roodwild. 

Dag 11 Ried (AT) - Latsch (I) 98 km 1 mei.

1 mei 2017 - Ried Im Oberinntal, Oostenrijk.

Vandaag de dag v/d arbeid, onderweg spraken Jan en ik er over. Normaal een feestdag in de landen waar we waren m.u.v.  Zwitserland hier viert men dit niet. Voor ons was het ook de dag v/d arbeid maar dan op de fiets. We hebben de laatste dagen het weerbericht veel in de gaten gehouden en op onze overnachtingsadressen steeds gevraagd, wat gaat het weer doen. De lokale bewoners weten dit beter dan allerlei sites. Om het weer hadden we al een treinreis gemaakt zoals in een v/d voorgaande verslagen vermeld en naar nu blijkt volkomen terecht. Vanmorgen vertrokken van onze camping Dreilandereck in Ried. Een prachtige nette en schone kleine camping in het dorp. We sliepen in een mooie grote blokhut, de mooiste tot nu toe, met alles er op en aan. Om 08:00 uur op de fiets gestapt om te proberen voor de weersomstandigheden in ieder geval de afdalingen achter ons te hebben. Eenmaal aan het fietsen liep het lekker, met Jan zijn arm gaat het steeds gelukkig steeds beter.

Na Pfunds begon het echte klimwerk. Korte en langere hellingen wisselen elkaar af. Maar een obstakel bleef continu WIND. We hebben nagenoeg de gehele route echt tegen de wind in moeten stoempen. Dit was een extra aanslag op onze conditie voor deze dag. De route is door Hans Reitsma perfect omschreven en ook uitgezocht. Een compliment waard. Na Pfunds draaien we via kleinere wegen naar Zwitserland. Een gedeelte van de route gaat via de plaats Martina in Zwitserland. Kort hiervoor zag Jan nog een paar herkenningspunten naar skigebieden waar hij wel eens gaat skiën o.a. Samnaun. Even later draaide de route weer naar Oostenrijks grondgebied.  Hier begon ook onze klim naar Nauders. Via 11 genummerde bochten begin je aan een klim van zes kilometer met een Gem stijging van 7%. Dit is met een fiets met ruim 23 kg bagage best zwaar. Maar voor allen verliep dit prima. Voor Jos was dit zijn eerste klim op de fiets in zijn leven. Prima gedaan. Eenmaal boven op de Norbertshöhe daal je jammer genoeg weer af naar de volgende bekende wintersportplaats Nauders.

De plaatsen zijn nu in tegenstelling tot de winterdag uitgestorven. Inmiddels begon het een beetje te spetteren. Met opnieuw een zeer straffe wind tegen begonnen we na Nauders aan het laatste gedeelte Oostenrijk. Over heuvelachtig terrein en onder de skiliften door naar de Italiaanse grens. Even hierna waren we op ons hoogste punt de Rechenpas en kozen er voor om via de gedeeltelijk onverharde fietspaden links langs de Rechensee te fietsen. Jan gaf aan dat we dan vlak langs het ondergelopen dorp komen waarvan de kerktoren als enige nog boven het water uitsteekt. Het blijkt het meest gefotografeerde object in Italië te zijn. Hier natuurlijk ook enkele foto’s geschoten en verder via prachtige echt oude dorpjes naar beneden gesuisd. In Burgeis hadden we een verkeerd pad genomen. We zagen dat we een paar dorpjes verder weer op de route kwamen. Echter de afdalingen op onze paden waren 12 tot 22 %. Enorm oppassen met de regen en deze paden waren net een meter breed. Eenmaal bij onze pauze plaats Glurms waren we compleet verkleumd door kou en regen. Het was opnieuw de moeite waard. Een prachtig oud dorpje.

Na deze stop ging het via schitterende vaak nieuw aangelegde fietspaden door enorme fruitboomgaarden naar beneden. Ons onderkomen voor vannacht is bij een Agritorismo (onderkomen bij boerderij, fruitkwekers e.d.) wij zitten bij een fruitkweker. Een prachtig huis in Latsch met de naam Schnalserhof. Zeer gastvrij zijn de bewoners, en zoals de meeste inwoners van Zuid Tirol spreken ze nagenoeg allemaal Duits. Morgen gaat onze tocht verder richting Bolzano en hopelijk is het met een paar dagen afgelopen met de kou en regen. De kans wordt natuurlijk groter hoe verder we afdalen in Italië. Tot nu toe alleen in de Alpen prachtig weer gehad. Voor de vogelaars vandaag. Goudvink, Tapuiten, opnieuw Raven. 

Dag 12 Latsch - Bolzano 76 km

2 mei 2017 - Bolzano, Italië

Vanmorgen iets later opgestaan als de vorige dagen, omdat we er vandaag een meer relaxte dag van wilden maken en enigszins wilden herstellen van de vorige heftige dagen. We keken nog even naar de weerberichten en zagen ook een link naar de Reschenpas, jemig wat een pak sneeuw was hier gevallen. Goed dat we de spurt er gisteren in hadden gezet om zover mogelijk Italië in te komen. Na een heerlijk ontbijtje in onze overnachtingsplek gingen we op pad. Wat we gisteren niet helemaal goed zagen door de harde wind en regen in onze ogen was een oogverblindend landschap.

De sneeuwgrens was aanzienlijk gezakt, zodat halverwege de heuvels het landschap boven nog wit was. Ons deerde dat niet, wij konden fietsen in korte broek en mouwen het dal naar Merano tegemoet. Onderweg passeerden we weer eindeloze appelplantages en dito verwerkingsbedrijven. Kratten voor de appels hoog opgestapeld, het deed ons denken aan de kratten bij onze regionale bierbrouwerij (reclame is niet toegestaan had ik begrepen). Het schijnt dat meer dan 10 % van alle appels op de Europese markt hier vandaan komen. Tussendoor enorm genieten van het lekkere weer en de prachtige vergezichten.

Heel bijzonder was de Vinschgauwer Sonnenberg bij Laas. Op gegeven moment kregen we zelfs zicht op de Dolomieten. In de bermen groeide volop prachtig bloeiende Salie langs onze trouwe rivier de Adige. In dit gebied kun je overigens nog prima toe met Duits, want dit is nog echt een tweetalig gebied, hoewel we in de steden toch overwegend Italiaans hoorden spreken. Merano kwam in zicht en via een afdaling van 14 % kwamen we snel in deze mooie stad. Wat een temperatuurverschil, het was hier wel 20 graden en de terrassen zaten vol.

Met onze fietsen in de hand slenterden we door het centrum met veel bezienswaardigheden zoals mooie huizen, prachtige aangelegde bloeiende plantsoenen en palmen! Weer op de fiets en op naar Bolzano. Je kon dit via een makkelijke route doen of via de wijnroute door de bergen. Tja, en klimmers als we zijn, ahum, kozen we dus voor boven langs met mooie uitzichten. Op een mooie pauzeplek met elkaar overlegd hoe we zouden overnachten. We kozen voor de tent dit keer en gingen op zoek naar een camping. Een zeer aardige dame op een racefiets heeft voor ons informatie gevraagd en fietste daarna voor ons uit naar de camping.  Even buiten Bolzano een camping gevonden met TOP sanitair! Tenten opgezet, info ingewonnen en met de bus naar Bolzano voor een lekkere pizza. De busreis, zowel heen als terug was een ware Max Verstappen rit, pfff wat een vaart door de stad! De binnenstad even bekeken met mooie gebouwen, fraaie winkels en terug naar de camping alwaar we ons gaan opmaken voor een nachtje tent. Als we de weersberichten moeten geloven krijgen we vannacht nog regen ook. Dan is de tent letterlijk en figuurlijk ingewijd.
Vogels van vandaag: IJsvogel verder geen bijzonderheden.


 

Dag 13 Bolzano – Romanagno 3 mei 2017.

Onze eerste nacht in de tent zullen we niet snel vergeten. Gisteren was het perfect weer alleen in de loop van de nacht begon het te regenen overgegaan in plenzen. Niet getreurd wij hebben allen goed geslapen. Het was vanmorgen een puinhoop, alles nat maar gelukkig kunnen onze tenten daartegen, dus gewoon nat opruimen. Omstreeks 10:00 uur zijn we vertrokken voor onze 13e etappe.  Het was even zoeken gezien we gisteren naar een camping zochten en een beetje heen en weer hebben gefietst.

We besluiten om het eerste gedeelte langs de rivier de Adige te fietsen. Het blijft afwisselend het fietsen langs de rivier. Vandaag opnieuw minder goed weer en strakke wind tegen. Het uitstekende ontbijt op de schitterende camping waar we waren in Bolzano heeft ons geholpen. Een betere camping hebben we in zowel onze rit naar Santiago de Compostela als deze tocht niet gezien. Hans Reitsma voer maar in als perfect. De dames van de receptie hebben voor ons gebeld naar de agri minicamping waar we nu zitten. Op die manier (nog) geen taalproblemen.

Tot halverwege de rit van vandaag ging het nog prima met Duits (Sud Tirol) maar nu alleen Italiaans. We zijn vandaag niet Trento in gefietst gezien we nog vele mooie steden krijgen. Ook de weersvooruitzichten zijn vanaf nu beter, afwachten maar. De rivier de Adige volgen we nog steeds. Sinds de stroming naar de Zwarte zee gaat fietsen we met de stroming mee, en wind tegen. Het eerste gedeelte fietsen we tegen de stroom in en wind mee, wel opmerkelijk. Vanaf nu delen we onze dagritten korter in gezien het weer beter wordt en we onze tentjes kunnen gebruiken. De gehele dag fietsen we nog steeds door een groot dal vanaf de Reschenpas. Met een paar dagen is dit afgelopen en komen we op de Po Vlakte. Morgen een nieuwe tocht richting Verona. Voor de vogelaars vandaag het geluid van Bijeneters en de Rotszwaluw.
Tot een volgend verslag  namens allen Henk.

afbeelding van Sietse Smit

Door: Sietse Smit

Redacteur, schrijver en regisseur.