Natuur Recreatie

Twee Lossernaren in Butjadingen

Twee Lossernaren in Butjadingen

Ga je nog op vakantie? Ja! Oh, en waarheen? Butjadingen! Butjawatte? Ligt dat in Denemarken of zo? Nee hoor, het ligt in Duitsland op een afstand van ongeveer 230 kilometer van hier tussen Wilhelmshaven en Bremen. ’t Is een schiereiland. Nooit van gehoord.

Twee Lossernaren in ButjadingenGesprekjes zoals hierboven aangegeven heb ik de laatste tijd vaker gevoerd. Ik ben nog niemand tegengekomen die zei: “Oh Butjadingen. Dat is wel zo’n mooi gebied.” Kennelijk dus zeer onbekend. En onbekend is onbemind. 

Onderstaande tekst heb ik overgenomen van Wikipedia.

“Butjadingen is een schiereiland in de Duitse deelstaat Nedersaksen en tevens een gemeente op dit schiereiland, behorend tot het landkreis Wesermarsch. De gemeente telt 6.184 inwoners. Butjadingen ligt aan de Jadeboezem en de Waddenzee, waarin aan de Oostkant de Wezer en aan de Westkant de Jade uitmonden. Het gemeentebestuur bevindt zich in Burhave.

Enkele andere dorpen binnen de gemeente zijn Tossens, Fedderwardersiel en Eckwarden. Butjadingen is door middel van veerdiensten verbonden met Wilhelmshaven in het westen en Bremerhaven in het Oosten. Vanuit Nordenham, dat geografisch wel, maar bestuurlijk niet tot Butjadingen behoort, is er een treinverbinding met Bremen. Butjadingen is een overwegend agrarisch gebied. De stad Nordenham beschikt over industrie en een kerncentrale. De bewoners van dit gebied zijn ook Friezen. Vroeger behoorde dit gebied dan ook tot het grote Friesland.”

De Oase.

Vorig jaar zomer fietsten mijn vrouw Lettie en ik over het mooi fietspad langs de Dinkel richting Gronau. Bij de Oase zijn we afgestapt om een kopje koffie te drinken. Het was er vrij druk. Aan een tafel waren nog twee plekken vrij en de mensen hadden geen bezwaar dat we bij ze kwamen zitten. Ook hier kwam het veelbesproken onderwerp “Vakantie” aan de orde.

Wij vertelden dat we goede vakantie ervaringen hadden opgedaan op het eiland Rügen aan de Oostzee in Duitsland. Waarop onze tafelgenoten, de familie Lüttikhuis uit Gronau, vertelden dat zij die richting uit, maar dan 400 kilometer minder ver, een vakantiehuisje bezaten en dat ook verhuurden. Samen met een vriend waren ze de eigenaar van een perceel met daarop twee geschakelde vakantiewoningen en een klein vakantieappartement. Verdere gegevens werden uitgewisseld en thuis hebben we gegoogeld en het huisje besproken.

Fietspaden.

Fietsen achter op de auto en op naar het plaatsje Eckwarderhörne, waar we tweeeneenhalf uur later aankwamen. Betoverend mooi rietgedekt huis en een nog mooiere grote tuin. Een heel aardige beheerder die ons de sleutel gaf en ons wegwijs maakte en ons op de hoogte stelde van de bracht van de manier van afvalscheiding etcetera. Alles wat je nodig bent in de vakantie ontdekten we in het huis.

Wasmachine, droogtrommel, zeer goed geoutilleerde keuken, prachtige grote TV, geweldig terras met fijne stoelen en ligstoel. Toen we de volgende ochtend ontwaakten bleek ook dat de bedden prima in orde waren. In het huisje lag een platte grond van het schiereiland met daarom maar liefst 9 fietstochten variërend van 10 tot 48 kilometer. We hebben enkele van deze tochten gefietst en genoten van het vlakke landschap. Fietspaden langs de dijk en door mooie bossen.

Goede geasfalteerde fietspaden en zeer slechte niet geasfalteerde dan wel slecht onderhouden fietspaden. Maar dat doet aan het rustige en bedaarde landschap geen afbreuk. Onder het motto ”Kiek’n wat’t wodt” en “Hénig an” verkenden wij het gebied. Wat opviel was het contrast tussen de bovenleidingen voor het transport van elektriciteit en de moderne manier van het energie opwekken met windmolens. (Zie foto.)

En druk is het er niet. Butjadingen is (nog) niet door het toerisme ontdekt. Wel door de Nederlandse boer. Een melkveehouder vertelde mij dat van de ongeveer 600 aanwezige boeren in het gebied, er ongeveer 100 uit Nederland kwamen.

Twee Lossernaren in Butjadingen Twee Lossernaren in Butjadingen

Melkhus.

Wat wij onderweg ook tegen kwamen was het aardige fenomeen “Melkhus”. Een melkhus, meestal gelegen naast een boerderij is een klein optrekje met koel- en vrieskasten waar je tegen een geringe vergoeding een versnapering in de vorm van zuivel kunt kopen. Meestal is er geen bediening maar staat er een kistje met een gleuf waar het geld in kan. De prijzen staan op de producten. Yoghurt met bessen, kwark met kersen, roomijs, melk en karnemelk. Het voordeel van dit gebied is dat het vrij dichtbij is. Nadeel is dat het strand absoluut niet is wat wij gewend zijn in Nederland en bijvoorbeeld op het al eerder aangehaalde Rügen.

Als je over de dijk, die vrijwel geheel Butjadingen omzoomt, klimt zie je een strand dat niet bestaat uit het fijnkorrelige witte zand, maar slijk waar je tot ruim over de enkels in zakt. Zonnen ja, maar niet op het strand. Dat deden wij in onze prachtige tuin.

http://www.grosswuerder-deichstern.de

Sietse Smit.

Vensters: 
afbeelding van Sietse Smit

Door: Sietse Smit

Redacteur, schrijver en regisseur.