Nieuws

Gemeente

Een bittere speling van het lot

Een bittere speling van het lot

Een blog geschreven door André van Aarsen over het plaatsen van de zonnepanelen in Overdinkel

Zoals u ongetwijfeld weet, leeft er onder een deel van de bevolking van Overdinkel een gevoel van onbehagen over het aan te leggen zonnepark. Een dergelijk grootschalig project is bedreigend en naar mijn mening onverstandig op een dergelijke plek. Een gigantisch gebied, toegedekt onder 25 ha glas. langs een route van de Dinkel naar een van de Parels, het park van de Gerardus Majella kerk. Een industrieel landschap naast een park van natuur en bezinning, een bittere speling van het lot?

Hier tracht ik weer te geven waarom het park niet hier gepland moet worden. Door de inrichting en exploitatie van een zonnepark op het bovengenoemde perceel, wordt het landelijk karakter op indringende wijze verstoord. De zonnepanelen vormen een industrieel landschap dat het landelijk gebied onherstelbaar verstoord. Ik ben ondersteboven van het feit dat de weidsheid van het landschap wordt aangetast door een schier onafzienlijke rij zonnepanelen.

De typische weide flora en fauna die thans het gebied beheerst, wordt verdrongen door glas en staal. In tegenstelling tot wat de exploitant wil doen geloven, zullen de vogels, het wild en de planten die een open en vrij landschap nodig hebben verdrongen worden van het terrein. De exploitant spreekt van dieren die

(bij wijze van spreken) “dartelen” in de schaduw van de zonnepanelen. Dit is in flagrante tegenspraak tot de werkelijkheid. Onder de panelen ontstaat een woest en leeg landschap.

De Lakerinksweg is een van de oudste wegen van Overdinkel, al op de kaarten van 1861 komt de aanzet van deze weg voor. Het gebied aan weerszijden van deze weg is ontstaan door de ontginning van heidevelden aan het begin van de vorige eeuw en ademt daardoor een uniek wijds karakter. Dit karakter wordt ook door de mening inwoner van Overdinkel en fietstourist gewaardeerd.

De Lakerinksweg wordt vaak gebruikt door wandelaars en fietsers die even een ommetje om het dorp maken. De rust van de zandweg, het daardoor ontbreken van doorgaand gemotoriseerd verkeer en het vrije uitzicht geven de rust die men zoekt. De weidevogels en het wild geven dit ommetje extra cachet. Het uitzicht strekt bij goed zicht tot aan de Gildehauserberg. Kortom, een plek om je hoofd leeg te maken.

Glazen wand

Het past kortom perfect in het groene imago dat de gemeente Losser tracht uit te stralen. Een glazen wand van 25 ha doet hieraan slechts afbreuk. De manier waarop de exploitant met een kant-en-klaar plan komt geeft aan dat deze niet zozeer interesse heeft in Groene energie danwel het binnenhalen van subsidies. Ik ben ervan overtuigd dat door gedegen onderzoek van alternatieve mogelijkheden tot het opwekken van milieuvriendelijk energie een beter en efficiënter resultaat zullen opleveren. Dat hier dan blijkbaar ook nog een jaarlijkse bijdrage wordt beloofd aan de dorpsraad, wekt de schijn van zwijggeld. Waarbij ik moet opmerken dat ik zoiets in een dergelijke openheid nog nooit heb gezien, een beschamende zaak!

De dorpsraad wordt hierdoor in een onmogelijke spagaat gedwongen. (Stem je tegen, loop je een niet onaanzienlijk bedrag mis, stem je voor, wek je de indruk om gezwicht te zijn voor perverse financiële prikkels.)Het geheel zou eventueel te voorkomen zijn door te bezien of er uitruil van gronden plaats kan vinden met gronden die minder dicht op bestaande bebouwing liggen en dus minder belastend zijn. Ik heb begrepen dat uitruil zelfs voor sommige agrarische bedrijven aantrekkelijk zou kunnen zij omdat de bodem aan de Lakerinksweg goede vruchtbare landbouwgrond is en een uitruil met schrale-, minder productieve grond, voordeel zou opleveren voor dat betreffende agrarische bedrijf.

Bij deze uitruil zou dan wel bedongen moeten worden dat exploitatie op vergelijkbare wijze als thans zou moeten plaats vinden. Voortzetting van de weidecultuur zou dan tevens de overal in Nederland en zeker in Twente onder druk staande weidevogelpopulatie een steun in de rug kunnen geven Hierdoor zou een win-win situatie ontstaan voor meerdere partijen. (Een echt groen signaal van de gemeente Losser.)

Unieke symbiose

Er zou zelfs een unieke symbiose ontstaan in het buitengebied van Losser en Overdinkel. Langs de Dinkel ontstaat een gebied met daarin ruimte voor watervogels (Oelermars) en weidevogels (Lakerinksweg) en een mix in het (te ontwikkelen) gebied rond de uiterwaarden van de Dinkel en het daarop aansluitende gebied, voor water/weidevogels die een open landschappelijk gebied nodig hebben en wild- en vogelsoorten die een combinatie van dekking, water en open landschap nodig hebben (Gebied rond de Dinkel.) een dergelijke situatie is in Twente vrijwel nergens te vinden.

Een voordeel voor:

  • De exploitant van het zonnepark
  • De bewoners van de Lakerinksweg
  • De “uitruil” agrariër
  • De toerist
  • De bewoners/rustzoekers van Overdinkel
  • Het groene imago van de gemeente Losser
  • De wild- en vogelpopulatie

Indien dit niet mogelijk blijkt, rest naar mijn mening niets anders dan af te zien van het onderhavige, onzalige plan tot bouw van een dergelijk buitenproportioneel groot zonnepark.

 

Vensters: 
afbeelding van André van Aarsen

Door: André van Aarsen

André van Aarsen woont in Losser.